مشخصات پژوهش

عنوان	ارائه مدل ساختاری بهبود کیفیت آموزش بر اساس میزان کاربست مؤلفه های سازمان یادگیرنده در دانشگاه
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	سازمان یادگیرنده ، بهبود کیفیت آموزش ، دانشگاه
چکیده	پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر میزان کاربست مؤلفه های سازمان یادگیرنده بر بهبود کیفیت خدمات آموزشی انجام شده است. این تحقیق بر حسب هدف کاربردی و بر اساس شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق را کلیه کارکنان دانشگاه های شهرستان همدان تشکیل می دهد، که با استفاده از نمونه گیری از فرمول کوکران برای جامعه نامحدود، 392 کارمند بصورت تصادفی از چهار دانشگاه شهرستان همدان (بوعلی سینا، علوم پزشکی، صنعتی و آزاد اسلامی) انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های کاربست مؤلفه های سازمان یادگیرنده و بهبود کیفیت آموزش استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی، آزمون t تک نمونه، تکنیک تحلیلی عاملی تأییدی، مدل سازی معادلات ساختاری و تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزارهای LISREL و SPSS انجام شد. نتایج تحلیل روابط ساختاری نشان داد از پنج مؤلفه سازمان یادگیرنده، آرمان مشترک، یادگیری تیمی و تفکر سیستمی با ضرایب مسیر بالایی که با کیفیت خدمات آموزشی دارند، می توانند عاملی مؤثر و قدرتمند برای بهبود کیفیت در دانشگاه محسوب شوند. اما دیگر یافته ها حاکی از آن بود که میزان کاربست مؤلفه های سازمان یادگیرنده در دانشگاهها کمتر از حد متوسط و بهبود کیفیت آموزش در حد متوسط بودند. که این امر ضرورت توجه عملی به کیفیت آموزش در دانشگاه های ایران را آشکار می سازد، بدین منظور آشنایی کارکنان دانشگاهی در سطوح مختلف با مفاهیم و مؤلفه های سازمان یادگیرنده و استفاده عملی از رهنمودهای این نظریه می تواند بسیار مؤثر واقع شود.
پژوهشگران	سیروس قنبری (نفر اول)، ایمان کریمی (نفر دوم)