مشخصات پژوهش

عنوان	رابطه سبک های ابراز و مهر خشم و سطح اضطراب خصیصه ای با واکنش قلبی عروقی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	اضطراب، خشم، واکنش قلبی-عروقی
چکیده	هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه اضطراب خصیصه ای و سبک های ابراز و مهار خشم، با واکنش قلبی عروقی بود. بدین منظور، 427 نفر از دانشجویان پسر کوی دانشگاه تهران انتخاب و به عنوان نمونه مورد مطالعه ، بررسی شدند. ابزارهای سنجش، پرسشنامه های اضطراب خصیصه ای اسپیلبرگر (STAI-Y)، پرسشنامه ابراز حالت ـ صفت خشم اسپیلبرگر (STAXI-2) و دستگاه TFM بود. در ابتداف پرسشنامه های اضطراب خصیصه ای، با خشم خصیصه ای همبستگی مثبت دارد و سبک های ابراز و مهار خشم، با سطوح اضطراب خصیصه ای رابطه دارند. سپس، با توجه به سطح اضطراب و ابراز و مهار خشم بیرونی و درونی،108 نفر از نمونه نخست انتخاب و واکنش قلبی عروقی انان، با استفاده از دستگاه TFM، در موقعیت استرس زای مشاهده فیلم ترسناک و خشن بررسی شد. نتایج نشان داد ابراز بیرونی خشم همره با اضطراب بالا، با واکنش قلبی عروقی (ضربان قلب) پایین و ابراز بیرونی خشم همراه با اضطراب پایین، با واکنش قلبی عروقی بالا همراه بود. همچنین، ابراز درونی خشم همراه با اضطراب بالا، با واکنش قلبی عروقی بالا و ابراز درونی همرا با اضطراب پایین با واکنش قلبی عروقی پایین همراه بوده، ممکن است افراد دارای اضطراب خصیصه ای بالا و ابراز بیرونی خشم با ابراز خشم از تجربه آزار دهنده استرس اجتناب کنند. یافته ها بر احتمال نداشتن رابطه خطی خشم و واکنش قلبی عروقی و ضرورت مطالعات دقیق تر و پیچیده تر تأکید کردند.
پژوهشگران	مهران فرهادی (نفر اول)، نیما قربانی (نفر دوم)، هادی بهرامی احسان (نفر سوم)، سعید صادقیان (نفر چهارم)