مشخصات پژوهش

عنوان	رابطه بین مدیریت استعداد و مدیریت سرمایه فکری با کیفیت زندگی کاری کارکنان دانشگاه بوعلی سینا در سال تحصیلی94-1393
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	مدیریت استعداد، مدیریت سرمایه فکری، کیفیت زندگی کاری، دانشگاه بوعلی سینا
چکیده	هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین مدیریت استعداد و مدیریت سرمایه فکری با کیفیت زندگی کاری کارکنان دانشگاه بوعلی سینا همدان در سال تحصیلی 94-93 بوده است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه بوعلی سینا به تعداد 777 نفر (587 مرد و 190 زن) بوده است. حجم نمونه آماری براساس فرمول کوکران به تعداد 260 آزمودنی (196نفر مرد و 64 نفر زن) برآورد گردید. روش نمونه گیری با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی انجام شد. جهت گردآوری داده ها از سه پرسشنامه: مدیریت استعداد اجاق و حاجی نبی( 1391)، مدیریت سرمایه فکری بونتیس (2001)، پیکه وهمکاران (2002) و کیفیت زندگی کاری والتون(1973) استفاده گردید. روایی محتوایی پرسشنامه ها مورد تأیید استاد راهنما قرار گرفته است. پایایی ابزار پژوهش با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ، 89/0 برای پرسشنامه مدیریت استعداد، 92/0 برای پرسشنامه مدیریت سرمایه فکری و 88/0 برای پرسشنامه کیفیت زندگی کاری برآورد گردیده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی مانند (جدول، نمودار، فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار) و نیز از روش های آمار استنباطی (آزمون کالموگروف- اسمیرونوف، آزمون t تک گروهی، ضریب همبستگی پیرسون، و تحلیل رگرسیون چندگانه) استفاده شده است. نتایج t تک گروهی نشان داد که وضعیت مدیریت استعداد و کیفیت زندگی کاری پایین تر از حد متوسط (3) است. و همچنین وضعیت مدیریت سرمایه فکری در حد متوسط است. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین مدیریت استعداد و مدیریت سرمایه فکری با کیفیت زندگی کاری کارکنان دانشگاه بوعلی سینا رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج تجزیه وتحلیل رگرسیون چندگانه حاکی از آن است که از بین مؤلفه های مدیریت استعداد، مؤلفه انتخاب استعدادها و حفظ و نگهداری استعدادها و از بین مؤلفه های مدیریت سرمایه فکری، مؤلفه سرمایه ساختاری بیشترین تأثیر را در پیش بینی کیفیت زندگی کاری کارکنان دارد.
پژوهشگران	محمدرضا اردلان (استاد راهنما)، زهرا جعفری (دانشجو)