مشخصات پژوهش

عنوان	بهینه سازی کارایی سولفوسولفورون و سولفوسولفورون +متسولفورون متیل در کنترل علف هرز جو دره و حاشیه امنیت آنها روی گندم با استفاده از مواد افزودنی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	علف کش، مواد افزودنی، علف هرز جو دره، گندم.
چکیده	از زمانی که کاربرد فلم پروپ متیل ایزوپروپیل منسوخ شد، علف هرز جو دره به اکثر مزارع گندم و جو کشورمان تهاجم پیدا کرده است. سولفوسولفوورن و سولفوسولفوورن + مت سولوفورون متیل در مقادیر بالاتر از مقدار توصیه شده قادر به کنترل این علف هرز هستند که این باعث خسارت به گندم می شود. از این رو، دو آزمایش واکنش به مقدار به منظور بهینه سازی مقدار مصرف این دو علف کش در کنترل علف هرز جو دره با استفاده از 9 ماده افزودنی در دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا درآمد. تیمارها شامل 6 غلظت از هر علف کش با و بدون هر یک از مواد افزودنی بودند. علاوه بر این، غلظتی از علف کش ها که موجب فراهمی کنترل 90 درصد با و بدون ماده افزودنی جو دره شده بودند نیز روی رقم کاسکوژن گندم بکار برده شدند. براساس مقادیر پتانسیل نسبی، آدیگور و پروپل به ترتیب موثرترین ماده افزودنی برای افزایش کارایی علف کش های سولفوسولفوورن و سولفوسولفوورن + مت سولوفورون متیل بودند. نیترات آمونیوم و دی اُکتیل نیز به ترتیب کم اثرترین مواد افزودنی در بهبود کارایی علف کش های سولفوسولفوورن و سولفوسولفوورن + مت سولوفورون متیل بودند. انتخابی بودن هر دو علف کش با به کارگیری مواد افزودنی تغییر نکرد. نتایج ثابت کرد که احتمالاً تحمل نسبی علف هرز جو دره، علاوه بر تجزیه علف کش، به دلیل ویژگی های فیزیکوشیمیایی کوتیکول برگ آن نیز می باشد.
پژوهشگران	حسین حمامی (نفر اول)، مهدی پارسا (نفر دوم)، اکبر علی وردی (نفر سوم)