مشخصات پژوهش

عنوان	اثر سطوح مختلف روی بر جمعیت پروتوزوایی و فراسنجه های شکمبه در بزغاله های نر مرغوز
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	روی، فراسنجه های شکمبه، پروتوزوا، بزغاله مرغوز
چکیده	این تحقیق به منظور بررسی اثر سطوح مختلف عنصر روی بر جمعیت پروتوزوآ و فراسنجه های شکمبه در بزغاله های مرغوز انجام شد. تعداد 18 رأس بزغاله نر مرغوز (با سن 7-6 ماه) در قالب طرح کاملاً تصادفی به 3 تیمار شامل 1) جیره پایه (حاوی 12/22 پی پی ام عنصر روی)، 2) جیره پایه بعلاوه 20 پی پی ام روی و 3) جیره پایه بعلاوه 40 پی پی ام روی از طریق منبع اکسید روی تقسیم شدند و به مدت 14 روز تحت آزمایش قرار گرفتند. در پایان آزمایش، 5/3 ساعت پس از خوراک دهی صبح، با استفاده از لوله مری از کلیه دامها مایع شکمبه گرفته شد و جمعیت پروتوزوا، مقدار pH، غلظت آمونیاک و کل اسیدهای چرب فرار در مایع شکمبه تعیین شد. نتایج نشان داد فراسنجه های شکمبه (pH، آمونیاک و کل اسیدهای چرب فرار) تحت تأثیر مکمل روی قرار نگرفتند. تعداد کل پروتوزوآهای شکمبه در بین تیمارها تقریباً در یک محدوده بوده و تفاوت معنی داری بین تیمارها مشاهده نگردید. به ترتیب بیشترین و کمترین تعداد مربوط به جنس انتودینیوم و ایزوتریشا بود. اما تفاوت بین تیمارها معنی دار نبود. بطور کلی، نتایج نشان داد که استفاده از سطوح 20 و 40 پی پی ام عنصر روی از منبع اکسید روی اثری بر جمعیت پروتوزوآ و فراسنجه های شکمبه در بزغاله های نر مرغوز نداشت.
پژوهشگران	خلیل زابلی (نفر اول)، حسن علی عربی (نفر دوم)، علی اصغر بهاری (نفر سوم)، صالح صالحی (نفر چهارم)، رضا علیمحمدی نافچی (نفر پنجم)