مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی اثرات کارنوزین در مدل تجربی آسیب کبدی ناشی از سرب
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	کارنوزین، سرب، استرس اکسیداتیو، کبد، موش ها
چکیده	سرب یکی از فلزات پرمصرف از زمان های بسیار قدیم است و در حال حاضر نیز کاربرد وسیعی در صنایع دارد. مقدار اندک سرب هم سمی است، به گونه ای که سبب بروز اثر سوء فراوان بر ساختار بیوشیمی، فیزیولوژی شده و حتی سبب بروز اختلال رفتاری می شود. مطالعات نشان داده است که سرب بر بافت های مختلف از جمله دستگاه عصبی، بافت خونی، دستگاه گردش خون، کلیه، کبد و دستگاه تولید مثل اثر دارد. کارنوزین یک دی پپتید با اثرات قوی آنتی اکسیدانی می باشد. در این مطالعه اثر کارنوزین بر استرس اکسیداتیو ناشی از سرب و سمیت کبدی در موش بررسی شده است. موش ها به چهار گروه هفت تایی تقسیم شدند: گروه کنترل، سرب، سرب + کارنوزین و گروه شاهد تحت درمان با کارنوزین. حیوانات یک محلول آبی از استات سرب ( mg 500 در یک لیتر آب آشامیدنی) و گاواژ روزانه کانوزین (mg/kg 10) دریافت کردند. پس از 8 هفته موش ها وزن شده و سپس برای تجزیه و تحلیل بیوشیمیایی و ارزیابی بافت شناسی مورد استفاده قرار گرفتند. استرس اکسیداتیو ناشی از سرب در بافت کبد توسط افزایش قابل توجه در سطح مالون دی آلدئید (MDA) و هم چنین کاهش سطح ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) و گروه های تیول کل (SH) نشان داده شد (P's < 0.001). تجویز طولانی مدت کارنوزین باعث کاهش MDA و افزایش سطح گروه های تیول (SH) و TAC می شود. نتایج نشان داد کارنوزین مانع کاهش وزن بدن و وزن کبد شده و از افزایش آنزیم های کبدی ( آلانین، آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و لاکتات دهیدروژناز) جلوگیری کرده و از افزایش آلبومین و پروتئین کل ممانعت می کند. همچنین مطالعات هیستوپاتولوژی حاکی از اثر کارنوزین در کاهش آسیب کبدی ناشی از نکروز و ارتشاح سلول های التهابی می باشد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که کارنوزین به طور قابل توجهی مانع سمیت کبدی ناشی از سرب با دو شاخص سرم کبدی و تجزیه و تحلیل هیستوپاتولوژی می شود. بنابراین این تحقیق پیشنهاد می کند که کارنوزین را می توان به عنوان یک آنتی اکسیدان بالقوه برای محافظت کبد در برابر اثرات زیان آور مسمومیت مزمن در نظر گرفت.
پژوهشگران	پریسا حسنین (استاد راهنما)، اعظم کاظمیان مهتاج (دانشجو)، ایرج خدادادی (استاد مشاور)