مشخصات پژوهش

عنوان	آموزش به شیوه ترکیبی و متداول و بررسی تأثیر آن بر درگیری تحصیلی دانش آموزان
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	آموزش، شیوه متداول، شیوه ترکیبی، مشغولیت تحصیلی
چکیده	هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش به شیوهی ترکیبی و متداول بر درگیری تحصیلی دانشآموزان بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی و جامعه آماری آن را دانشآموزان دختر پایه هفتم تشکیل دادند؛ که از این دانش آموزان به صورت نمونه گیری تصادفی تعداد 65 نفر از یک مدرسه به دلیل داشتن شرایط موردنظر از جامعه انتخاب شدند و در دو گروه 82 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش به مدت 1 ماه در 2 جلسه در معرض آموزش به روش ترکیبی قرار گرفت. درحالیکه گروه دیگر تنها با روش معمول تحت آموزش قرار داشت. جهت گردآوری دادههای مورد نیاز از پرسشنامه استاندارد درگیری تحصیلی تینو ) 8002 ( استفاده شد. برای بهدست آوردن روایی پرسشنامه از 0 برآورد گردید. جهت تجزیه و تحلیل / روش محتوایی و صوری استفاده شد و ضریب پایایی نیز از طریق آلفای کرونباخ 25 برای گروههای t دادهها از روشهای آمار توصیفی و آمار استنباطی؛ همچون آزمون کالموگروف- اسمیرونوف، آزمون مستقل و تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد میزان افزایش درگیری تحصیلی دانشآموزانی که با روش ترکیبی آموزش دیدهاند، بیشتر از دانشآموزانی است که با روش متداول آموزش دیدهاند، لذا تأثیر آموزش به شیوه ترکیبی بر درگیری تحصیلی دانش آموزان بیشتر از شیوه متداول است. نتیجه گیری: بر اساس نتایج میتوان بیان کرد که تأثیر آموزش به شیوه ترکیبی در بین دانش آموزان چشمگیر بوده و باعث افزایش مشغولیت تحصیلی میشود.
پژوهشگران	سیدرسول عمادی (نفر اول)، نگار آهوخش (نفر دوم)