|
عنوان
|
سنتز مشتقات جدید پیرانو پیریدون با استفاده از تری اتیل آمین و تبدیل مشتقات آنیلین به ایزوسیانات ها، ایزوتیوسیانات ها و اوره با استفاده از مایع یونی 3-هیدروکسی پروپان آمونیم استات و کاتالیزور دی هیدروکسی دیوکسالان
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
پیرانو پیریدون، ایزوسیانات ها، ایزوتیوسیانات ها، اوره، 3-هیدروکسی پروپان آمونیم استات، دی هیدروکسی دیوکسالان
|
|
چکیده
|
هدف از تحقیقات انجام شده در قسمت اول این پایان نامه، سنتز مشتقات 2-آمینو-7،8-دی هیدرو-5-متیل-H4-پیرانوb-3,2] [پیریدین-7-اون-3،6-دی کربونیتریل می باشد. از آنجا یی که مشتقات 2-آمینو-H4-کرومن حامل استخلاف نیتریل دارای خواص فارماکولوژی هستند، لذا در این بخش از پایان نامه از 3-سیانو-6-هیدروکسی-4-متیل-پیریدین-(H1)2-اون بعنوتن یک هسته دوست جدید برای سنتز مشتقات جدید کرومن استفاده شده است. این واکنش ها در مجاورت باز تری اتیل آمین تحت شرایط رفلاکس با حلال اتانول انجام شده اند. هدف از تحقیقات انجام شده در قسمت دوم این پایان نامه، سنتزو کاربرد ترانس-5،3-دی هیدروپراکسی-5،3-دی متیل-2،1-دی اکسالان (DHPDMDO) بعنوان اکسنده در تبدیلات شیمیایی گوناگون بوده است. استفاده از H2O2 بعنوان اکسنده در واکنش های شیمی آلی از قدیم بطور گسترده انجام شده است. اما بعلت مشکلات ناشی از کاربرد H2O2 از جمله مایع بودن، مشکلات حمل و نقل، توزین و نگهداری، خاصیت انفجاری و غیر انتخابی عمل کردن آن، همواره سعی بر این بوده است که H2O2 را بصورت جامد در آورند که مهمترین نتیجه به تهیه اوره هیدرژن پر اکسید (UHP) منجر شده است. اما این اکسنده معمولأ ملایم بوده و فاقد فعالیت کافی می باشد. لذا تلاش بر این بوده است که پر اکسیدی سنتز گردد که علاوه بر جامد بودن، فعالیت بالائی نیز داشته باشد. در نتیجه دی هیدروپراکسید دوقلوی ترانس -3،5-دی هیدروپراکسی-3،5-دی متیل-2،1-دی اکسالان بعنوان یک اکسیدان جامد و پایدار تولید شده و در واکنش های تیوسیانات دار کردن آنیلین های آروماتیک و همچنین سولفور زدائی مشتقات تیواوره به مشتقات فنیل اوره استفاده شد. مزیت استفاده از این روش شامل راندمان خوب تا عالی محصولات، سهولت فر آوری، پایداری، باز یافت، غیر سمی بودن، تهیه آسان و هزینه پائین کاتالیست می باشد. هدف قسمت نهایی این پایان نامه سنتزآریل ایزو سیانات ها از مشتقات فنیل اوره با استفاده از مایع یونی 3-هیدروکسی پروپان آمونیم استات (HPAA) می باشد. این واکنش از آن جهت حائز اهمیت است که در پژوهش های گزارش شده قبلی از واکنشگر های خطر ناکی مثل فسژن، اگزالیل کلرید، و یا عوامل آب زدا نظیر PCl5 و POCl3 استفاده می شد که علاوه بر سمیت آنها، مقادیر زیادی HCl بعنوان پسماند حاصل می شد که اثر خورندگی دارد. اما مایع یونی HPAA علاوه بر روش تهیه ساده و ارزان
|
|
پژوهشگران
|
داود آذری فر (استاد راهنما)، مریم گلباغی (دانشجو)، اردشیر خزایی (استاد مشاور)
|