|
چکیده
|
مقدمه: نشان داده شده است که تمرینات طولانی مدت شنا موجب آنمی می شود. بنابراین هدف از این مطالعه، ارزیابی تأثیر مصرف مکمل ویتامین C بر شاخص های آنمی پس از تمرینات شنای زیربیشینه و بیشینه در موش های صحرایی نر ویستار بدون کمبود آهن بود. روش بررسی: در این مطالعه 30 سر موش صحرایی نر ویستار با دامنه وزنی 250 تا 300 گرم و با میانگین سنی 6 تا 8 هفته ای به طور تصادفی در گروه های 1: کنترل (6Con, n=) 2: کنترل+ ویتامینC (6Con+C, n=) 3: تمرین استقامتی زیربیشینه (6S, n=) 4: تمرین استقامتی زیربیشینه + ویتامین C (6S+C, n=) 5: تمرین استقامتی بیشینه (6M, n=) و 6: تمرین استقامتی بیشینه + ویتامین C (6M+C, n=) تقسیم شدند. تمرینات شامل 10 هفته شنا با دو مدت متوسط و طولانی (5 روز در هفته) بود. تمرینات استقامتی زیر بیشینه به مدت 1 ساعت و تمرینات استقامتی وامانده ساز به مدت 3 ساعت در هر جلسه انجام شد. گروه هایی که ویتامینC مصرف می کردند، 100 میلی گرم ویتامین C در 100 میلی لیتر آب آزمودنی ها حل شد. مکمل ویتامین C ( mg/kg 100 )، یک هفته پیش از شروع پروتکل تمرینی آغاز و تا پایان هفتۀ دهم ادامه داشت. برای اندازه گیری سطوح سرمی شاخص های آنمی (MCV، MCH، MCHC،RBC، TIBC،Hct، Hb، رتیکولوسیت، آهن و فریتین) یک روز پس از اتمام پروتکل تمرینی، 5 سی سی خون از ورید اجوف تحتانی گرفته شد. جهت آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون ANOVA یک طرفه و پس از آن تست تعقیبی توکی با سطح معناداری 05/0 >P استفاده شد. یافته ها: آنالیز آماری داده ها نشان داد که میزان آهن سرم، فریتین، TIBC و MCV در بین گروه های مورد مطالعه تفاوت معناداری نداشت. میزان رتیکولوسیت ها در گروه Con+C و گروه S+C نسبت به سایر گروه های دیگر به طور معناداری کاهش یافت. در همین راستا میزان RBC و هماتوکریت نیز در گروه S و S+C نسبت به سایر گروه های دیگر کاهش یافت، اما میزان هموگلوبین در گروه S افزایش پیدا کرد. همچنین میزان MCH و MCHC در گروه های S و S+C نسبت به سایر گروه های مورد مطالعه به طور معناداری افزایش پیدا کرد. نتیجه گیری: ده هفته تمرینات شنای زیربیشنه موجب افزایش هموگلوبین، MCH و MCHC می شود، اما تاثیری بر میزان آهن، فریتین و TIBC ندارد. از طرفی تمرینات شنای وامانده ساز تاثیری بر شاخص های آنمی نداشت. همچنین مصرف محلول 1/0 ویتامین C نیز همراه
|