عنوان
|
ابزارهای اعلام اراده در اعمال حقوقی بر مبنای فقه اسلامی
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
اراده، عقد، ایقاع، عمل حقوقی
|
چکیده
|
اراده ی اشخاص ، اساس و زیر بنای معاملات است و بدون قصد واراده ، ماهیت اعتباری به وجود نمی آید، اما اراده امری مخفی ، درونی و نفسانی است و ازدیدگاه حقوق ، خواسته های درونی افراد تا جنبه بیرونی پیدا نکند آثار حقوقی نخواهد داشت . به تعبیر دیگر ، اراده از اموری است که آگاهی از آن بدون کاشف ممکن نیست . برای احراز اراده ناگزیر از وجود مبرز و کاشفی هستیم که مورد تایید قانون و شرع نیز باشد. انسانها شیوه های مختلفی برای ابراز قصد باطنی و انشاءعقود و معاملات به کار می برند که شارع نیز به منظور ایجاد نظم و از بین بردن ریشه منازعات در جامعه ، برخی از آن شیوه ها را برای انعقاد معاملات حقوقی تایید کرده است . در فقه امامیه به ویژه در متون فقهی قدما الفاظ به عنوان بهترین وسیله اعلام اراده معرفی شد است تا آنجا که برخی بدون به کارگیری الفاظ در انشای معاملات ادعای اجماع نموده اند. در طی بحث از وسایل اعلام اراده ثابت شد که تاکید و به کارگیری الفاظ به این دلیل است که الفاظ بهترین ، ساده ترین و متداولترین وسیله ابراز مقاصد درونی بوده اندو ابزار هایی چون فعل و اشاره و غیره نیز می تواند در انعقاد عقود و معاملات مورد استفاده قرار گیرد. امروزه پیشرفت تکنولوژی و وجود روش های نوین ارتباطی دامنه وسایل اعلام اراده را نیز گسترده تر ساخته است . لذا با پیدایش مصادیق پیچیده تری از وسایل اعلام اراده جهت ایجاد تعهد ، تحلیل صحیح و مناسب تری از ارکان توافق ضروری می نماید. بررسی همه جانبه درباره ی مبانی اعلام اراده به شکلی جدید ، سبب استحکام نظری آن و در نتیجه هم از جنبه ی نظری و هم عملی پاسخ گوی بسیاری از مسائل و مشکلات حقوقی می باشد.
|
پژوهشگران
|
قدرت اله نیازی (استاد راهنما)، فریبا فرجی (دانشجو)، بیژن حاجی عزیزی (استاد مشاور)
|