عنوان
|
سبک شناسی نحوی نامه سی و یکم نهج البلاغه
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
سبک شناسی ، نهج البلاغه، لایه نحوی، نامه سی و یکم
|
چکیده
|
سبک شناسی، دانشی است که امروزه در قلمرو زبان و ادبیات، اهمیت فراوان یافته است؛ زیرا به وسیله آن می-توان به ویژگی های یک اثر و روش ادبی یک ادیب پی برد. نامه سی و یکم، در میان کلام ادیبانه امام علی (ع)، وصیتی است خطاب به امام حسن مجتبی (ع) که به دلیل جلوه های تربیتی و اخلاقی از جایگاهی والا برخوردار است؛ از این رو بررسی سبکی آن حائز اهمیت بسیار است و ارزش بررسی و تجزیه و تحلیل را دارد. در جستار حاضر سبک شناسی نامه سی و یکم در لایه نحوی بررسی شده است. در این لایه باید گفت: تشخص نحوی این نامه مرهون فراوانی جملات کوتاه و کاربرد فراوان ساخت های همپایه و همراهی همپایگی بلاغی، موسیقایی و محتوایی با همپایگی نحوی است. همچنین، بسامد بالای وجه امری و وجه معرفتی سبب تشخّص و تفرّد سبک نامه گشته است.
|
پژوهشگران
|
مرتضی قائمی (نفر اول)، زهرا علی کرمی (نفر دوم)
|