|
عنوان
|
پراگماتیسم در کلیله و دمنه
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
پراگماتیسم، کلیله و دمنه، سیاست، عمل گرایی، سود گرایی.
|
|
چکیده
|
پراگماتیسم مکتبی فلسفی است که ضمن این که اصالت را به عمل می دهد، به امور واقع توجّه کرده و سعی می کند که مصلحت را در نظر بگیرد و هم چنین به هیچ گونه مطلق گرایی درخصوص نظریّه ها معتقد نبوده و حقیقت را امری نسبی می داند. عقاید و نظریّه ها را ابزاری برای رسیدن به هدف می داند که کارآیی آن ها در جریان تجربه مشخّص می شود. از بنیان گذاران این مکتب پیرس، جیمز و دیویی را می توان نام برد.در این پژوهش ابتدا پیشینه، خطوط و شاخص های پراگماتیسم مطرح می شود و به این موضوع پرداخته می-شود که این مکتب ریشه در عقاید فلاسفه ی گذشته چون سقراط و ارسطو دارد و در بین نظریّه های اخلاقی جدید، نزدیکی زیادی با مکتب اصالت نفع(سودگرایی) دارد. در بخش دوّم با رویکردی علمی به بررسی پراگماتیسم در کلیله و دمنه می پردازد و با توجّه به داده های به دست آمده، نشانه ها و مصادیقی از پراگماتیسم در کلیله و دمنه با توجّه به شاخص هایی چون واقع بینی، نسبی گرایی، مصلحت گرایی، ابزار انگاری و نتیجه گرایی مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرد.
|
|
پژوهشگران
|
محمد آهی (نفر اول)، فاطمه مهربانی (نفر دوم)
|