مشخصات پژوهش

عنوان	بهسازی خاکهای واگرا با آهک با نگرش ویژه به کاهش شدت قله های اصلی کانی های رسی در پراش پرتو ایکس
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	واگرایی، حل شدگی کانی های رسی، آهک، تنش پیش تحکیمی، نانوساختار C-S-H، XRD.
چکیده	وجود خاک های واگرا در محل اجرای سازه های مهندسی، یکی از مشکلات اساسی در برخی از پروژه های عمرانی است. در پژوهش حاضر به مطالعه بهبود خصوصیات مهندسی خاک واگرای طبیعی با نگرش ویژه به تغییرات ریز ساختاری و حل شدگی قله های اصلی کانی های رسی و تشکیل ترکیبات جدید پرداخته شده است. خاک مورد مطالعه دارای 100% پتانسیل واگرایی است. در این پژوهش ابتدا پتانسیل واگرایی خاک تعیین شده و سپس خصوصیات مهم ژئوتکنیکی خاک مورد مطالعه آزمایشگاهی قرار گرفته است. در ادامه، خاک مورد مطالعه با آهک شکفته مخلوط شده و بعد از پایان دوره عمل آوری، نمونه ها تحت آزمایش های مختلف ژئوتکنیکی قرار گرفته و میزان تغییرات پتانسیل واگرایی و بهبود خصوصیات مهندسی خاک مورد ارزیابی قرار گرفته-است. همچنین روند تغییرات ریزساختاری نمونه ها شامل حل شدگی کانی های رسی و تشکیل ترکیبات جدید در اندرکنش خاک واگرا و آهک تحلیل شده است. نتایج نشان می دهد که پتانسیل واگرایی در نمونه های تثبیت شده کاملاً حذف شده است. همچنین نتایج آزمایش مقاومت فشاری محدود نشده و تحکیم نشان دهنده افزایش مقاومت و کاهش میزان ضریب فشردگی است. بر اساس نتایج ارزیابی پراش پرتو ایکس علت اصلی بهبود خواص مکانیکی حل شدگی کانی های رسی، واکنش های پوزولانی و تشکیل ترکیبات نانوساختار هیدرات سیلیکات کلسیم (CSH) و هیدرات سیلیکات آلومنیات (CAH) است. مهم ترین نتیجه پژوهش حاضر را می توان تعیین درصد بهینه آهک بر اساس میزان افزایش تنش پیش تحکیمی و آزمایش های ریز ساختاری بیان نمود، که به ازای افزودن 6 درصد آهک میزان تنش پیش تحکیمی حدود 430% افزایش یافته و به ازای هر درصد آهک تنش پیش تحکیمی حدود (kN/m2) 50 افزایش نشان داده است.
پژوهشگران	وحیدرضا اوحدی (نفر اول)، محمد امیری (نفر دوم)، صلاح الدین حمیدی (نفر سوم)