عنوان
|
بررسی جایگاه محبت در میان روشهای سلوکی با محوریت مناجات المحبین
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
محبت ، ریاضت ، عبادت ، روش سلوک ، مناجالت المحبین ، صحیفه سجادیه
|
چکیده
|
یکی از ظریف ترین مراحل سیر و سلوک محبت است.گام نهادن در این مسیر، مستلزم معرفت و شناخت نسبت به منشا محبت و تلاش عملی در جهت زدودن روح و روان از انواع زنگارهای اخلاقی و رسیدن به مقام ایمان و یقین است.عارف باید با جذب محبت الهی لیاقت اتصال به لقاء الله را پیدا کند. محبت اصیل ترین میل انسانی و سریعترین مرکب برای وصول انسان به سعادت می باشد؛ محبت الهی تحمل مشکلات زندگی را برای انسان راحت تر می کند. ایجاد رابطه حبی میان انسان و خداوند از بهترین راههای تهذیب نفس می باشد. محبت در فطرت آدمی وجود دارد. قلوب سلیمه طالبند بر محبت انبیا و اولیا و ائمه هدی()، زیرا حب خدا، حب ائمه ( ) است.لقای الهی برترین پاداش محبت است. معنای محبت خدا به انسان، رضایت او از انسان و رفع حجاب از دل او می باشد و تنها کسانی محبوب خدایند که در محبت خود به خدای تعالی صادق باشند و مرتبه محبت انسان به خداوند ، حالتی است که از آن به « فناء » تعبیر می شود. اسلام، دوست داشتن مخلوقات را « حب فی الله » می داند.
|
پژوهشگران
|
فرشته ندری ابیانه (استاد راهنما)، زهرا کمال الدین (دانشجو)
|