عنوان
|
بررسی چهره خسروانوشیروان درآثارمنظوم ومنثورادبیات فارسی قرن 7و8هجری قمری
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
خسروانوشیروان،عدالت،پندوحکمت،شعر،نثر
|
چکیده
|
درمیان پادشاهان مطرح ساسانیان،خسروانوشیروان درمیان شاعران ونویسندگان ازجایگاه ویژه ای برخوداراست وازایشان به عنوان سیاستمدار مؤفق، پادشاه عادل وفردی فیلسوف مشرب یادمی شودکه پندهاونصایح اووالگوی حکومت داری اودردوره اسلامی نمادونموددوره وپادشاه مؤفق ازاوبه یادگارگذاشته است.همان اندازه که آئین جهانگیری وجهانداری خسروزیوربخش صفحات تاریخ گردیده است آوازه دادگری اوهم زمینه سخن پردازی برای شاعران ونویسندگان پدیدآورده است.می توان گفت که عدالت انوشیروان نزدشاعران ونویسندگان قولی است که همگی برآن اعتقاددارند وهمین توجّه شاعران ونویسندگان به انوشروان درخوشنامی وی سهمی به سزاداشته است.دربرخی ازاین آثار ،شاعران ممدوح خود راازنظرعادل بودن هم سطح انوشیروان دانسته اندودربرخی دیگر،شاعران ممدوح خودرابرانوشیروان برتری داده اندتابدین وسیله ازممدوح خود صله وپاداش بیشتری بگیرند.پندهاوحکمت های انوشیروان نیزدرادبیات فارسی جلوه خاصّی یافته است.دربرخی ازاین پندهامی توان انوشیروان رایک ناصح دلسوزنامید.پندهای انوشیروان به چهاردسته: 1-اخلاق فردی2-اخلاق خانوادگی 3-اخلاق اجتماعی 4-اخلاق سیاسی تقسیم می شوند.وموضوع این پندهاعبارتنداز:ا-تکیه نکردن به دنیا2-تکیه نکردن به زن وفرزند3-تکیه نکردن به ثروت ودرایی4-داشتن بصیرت درزندگی 5-پندشنوی ازفرزانگان 6-احتیاط ودوراندیشی درزندگی 7-بایدهای اخلاقی 8-نبایدهای اخلاقی می باشد. وازدیگر ویژگی های انوشیروان که مادراین پژوهش به آن دست یافتیم این است که ایشان چه ازلحاظ بخشیدن پول وچه ازلحاظ گذشت وعفوکردن فردبخشنده ای بوده است خطاهاواشتباهات خودرامی پذیرفته است وازکسانی که کفران نعمت می کرده اندمتنفّربوده است و خسروانوشیروان به مرگ معتقدبوده است وازتحصیل فرومایه زادگان جلوگیری می کرده است.ویژگی هایی شخصیتی انوشیروان که توسط شاعران ونویسندگان قرن هفت وهشت هجری بیان شده است ازایشان چهره مثبت وموجّه ای به جا کذاشته شده است.
|
پژوهشگران
|
مهدی شریفیان (استاد راهنما)، مصطفی عزیزی (دانشجو)
|