مشخصات پژوهش

عنوان	اثر ضد دردی خردل هندی (Brassica juncea) بر نوروپاتی محیطی ناشی از دیابت در موش صحرایی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	خردل هندی، دیابت، نوروپاتی دیابتی، درد، استرپتوزوتوسین
چکیده	زمینه و هدف: دیابت شیرین از شایع ترین اختلالات متابولیک است که با عوارض متعددی مانند نوروپاتی اعصاب محیطی همراه می باشد. هدف از این مطالعه حاضر بررسی اثر ضد دردی خردل هندی در موش های دیابتی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی موش های صحرایی نر نژاد ویستار با محدوده وزنی 270 -220 گرم به طور تصادفی به گروه های سالم و دیابتی( کنترل، دریافت کننده عصاره در دوزه های 150 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند. جهت القاء دیابت تجربی از داروی استرپتوزوتوسین(60 میلی گرم بر کیلوگرم) به صورت تزریق داخل صفاقی استفاده گردید. پس از تیمار چهار هفته ای، حیوانات جهت اندازه گیری آستانه درد مورد آزمون تیل فلیک قرار گرفته و نتایج حاصله با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی داری نیز کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که دیابت به طور معنی داری باعث کاهش آستانه درد در موش های دیابتی شد. هم چنین تیمار حیوانات با عصاره گیاه خردل هندی در دوزه ای 150 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم، هیپرآلژزی ناشی از دیابت را به طور معنی داری کاهش داد(P<0.05 و P<0.01 به ترتیب). نتیجه گیری: مشاهدات ما نشان داد که خردل هندی می تواند به عنوان یک گزینه درمانی برای دروان و کنترل هیپرآلژزی ناشی از نوروپاتی دیابتی در بیماران دیابتی باشد، هر چند مطالعات بیشتری برای تعیین اثرات درمانی آن مورد نیاز است.
پژوهشگران	علی گمار (نفر اول)، عبدالکریم حسینی (نفر دوم)، ناصر میرازی (نفر سوم)، مجتبی گمار (نفر چهارم)