|
عنوان
|
افزوده های صفت در فارسی در دستور وابستگی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
دستور وابستگی؛ صفت؛ افزوده خاص صفت؛ افزوده عام صفت
|
|
چکیده
|
افزوده صفت به آن دسته از وابسته های صفت اطلاق می ِ ظرفیتیِ این جزءِیعنی جزو متمم های آن نیست. افزوده ها پس از بیرون آمدنِِ آنها در ساخت های نحویِ گوناگون، به آنها افزوده می شوند. هدف ما در مقاله حاضر ای براساس نظریه وابستگی به این سؤالها پاسخ دهییا صفتهای فارسی نیز همچون افعال و اسمها دارای افزودههایی هستند، و اگر هستند این افزودهدیگر ای افزوده های صفت به چه صورت هایی بیان می شوند و جایگاه آنها، نحوه توزیع آنها و جهت افزودگی و اتصال آنها به هسته چگونه است؟ در پایان به این نتیجه رسیدیی دارای دو دسته افزوده هستند به شرح زیر: 1. افزوده عام صفت، 2. افزوده خاص صفت. در این مقاله همچنی ای این افزودهیدِ صفت و صفتِ صفت ظاهر میشوند. افزوده های خاص صفت نسبت به افزوده های عام صفت از میزان وابستگی بیشتری با هسته برخوردارند. به عبارتی دیگر، افزوده های خاصِ صفت تنها هسته گروه صفتی را توصیف می ی های عام،ی را توصیف می یگاه و توزیع آنها در ساخت گروه صفتی، هر دو نزدی ی روند، با ایی معمولاً قبل از هسته، و افزوده خاصِ صفت معمولاً بعد از هسته به ی رود.
|
|
پژوهشگران
|
مرضیه بدیعی (نفر اول)، امید طبیب زاده قمصری (نفر دوم)
|