|
عنوان
|
تاملی در قبض و بسط عارفانه
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
قبض، بسط، وقت ، حال، عارف.
|
|
چکیده
|
معنای ساده ی قبض و بسط ، حالت درونی سالک است در لحظه ؛ اگر شاد باشد و گشاده، بسط است و اگر تلخ و گرفته باشد، قبض است. اما "وقت" در نظر عرفا ، لحظه ای است که آدمی در آن لحظه به سر می برد و به همین دلیل آن را به شمشیر تشبیه می کرده اند. همانگونه که شمشیر اشیا را به دو نیم می کند ، وقت نیز ماقبل و مابعد را به دو نیم می کند؛ نیمی از گذشته و نیمی که هنوز نیامده است و وقت در آن میان، همان لحظه است و حالتی که آدمی در ان لحظه قرار دارد.در باب معنا و چگونگی این حالات، عارفان سخن ها گفته اند. از جمله در باب قبض و بسط که از اساسی ترین مفاهیم صوفیه است. در این مقاله سعی بر آن است تا برخی از مهم ترین و کامل ترین تعاریف و ویژگی های حالات قبض و بسط که در کلام برجسته ترین عارفان انعکاس یافته است. ارائه و بررسی شود.
|
|
پژوهشگران
|
فخرالدین رضایی (نفر اول)، دکتر لیلا هاشمیان (نفر دوم)
|