|
عنوان
|
مبانی نظری محیط های یادگیری
|
|
نوع پژوهش
|
کتاب
|
|
کلیدواژه‌ها
|
محیط یادگیری یادگیرندهمحور، اجتماعات عملگرا، تغییر مفهومی، یادگیری مباحثهای، دستیارهای مبتنی بر مورد، یادگیری خودتنظیم، شناخت تجسمی، خبرگی روزمره، نظریهی فعالیت
|
|
چکیده
|
در طول دههی 1990، ظهور سازندهگرایی و نظریههای مرتبط با آن در روانشناسی و تعلیم و تربیت، بیانگر تغییر پارادایم برای مربیان و طراحان آموزشی بود. به ویژه از لحاظ این که یادگیری ضرورتاً اجتماعی، مباحثهای و سازندهگرایانه است تا این که دیدگاههای انتقالی سنتی از یادگیری باشد.
|
|
پژوهشگران
|
مینا آذرنوش (نفر اول)، حسین زنگنه (نفر دوم)
|