مشخصات پژوهش

عنوان	تولید آنزیم آلفاآمیلاز با استفاده از سویه بومی AZ2،Bacillus licheniformis جداسازی شده از چشمه آبگرم قینرجه (استان اردبیل) تحت شرایط تخمیر در بستر جامد
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	Bacillus licheniformis،آلفاآمیلاز،تولید،شرایط تخمیردربستر جامد.
چکیده	آلفاآمیلازها از مهمترین آنزیم های مورد استفاده در بیوتکنولوژی محسوب می شوند و اهمیت آنها به دلیل کاربرد گسترده شان در صنایع مختلفی نظیر نساجی، کاغذسازی، نانوایی و غذایی می باشد. همچنین به عنوان ترکیبات ضدلک در شوینده ها به کار می روند. کاربرد این آنزیم ها امروزه در زمینه دارویی و شیمی تجزیه نیز گسترده شده است. روش تخمیر در بستر جامد نوعی فرآیند تخمیری است که در آن از سوبسترای جامد استفاده می شود. به عبارتی این فرآیند، رشد میکروارگانیسم ها روی ذرات جامد و مرطوب سوبسترا است، با این حال میزان رطوبت در این فرایند بر حسب نوع بستر متغیر می باشد. هدف از این تحقیق بررسی امکان تولید آلفاآمیلاز از سویه بومی گرمادوست باسیلوس لیچنی فورمیس جداسازی شده از چشمه آبگرم قینرجه (استان اردبیل) تحت شرایط تخمیر در بستر جامد می باشد. تاثیر عوامل مختلف بر تولید آنزیم آلفا آمیلاز از جمله جنس بستر تخمیر (مانند سبوس گندم، آرد ذرت، کلش چاودار، کاه گندم و سبوس برنج)،میزان محتوای رطوبت بستر(50و10،20،30،40 درصد)،اندازه ذرات جامد بستر(250،500،1000 میکرومتر، الک نشده)،طول دوره انکوباسیون (24، 48، 72، 96، 120 ساعت)، مقدار مایه تلقیح اولیه (5، 10، 15، 20، 25 درصد)، تاثیر غلظت های مختلف کلسیم(20، 15، 10، 5 و 1 میلی مولار)، منبع کربن مکمل (نشاسته،گلوکز،فروکتوز،ساکاروز،مالتوز)ومنبع نیتروژن مکمل(عصاره مخمر، تریپتون، کازئین، کلریدآمونیوم، نیترات سدیم و آرد سویا)بررسی شده است. دمای مطلوب تولید آنزیم برای همه نمونه ها در انکوباتور 40 درجه سانتیگراد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که سبوس گندم با اندازه ذرات 500 میکرومتر بهترین بستر جامد برای تولید آنزیم آلفاآمیلاز می باشد. تولید آنزیم با بکارگیری 15 درصد مایه تلقیح اولیه،30 درصد میزان رطوبت بستر، غلظت 5 میلی مولار کلسیم و اعمال 72 ساعت برای طول دوره انکوباسیون افزایش یافت. در ادامه نشاسته و آرد سویا حداکثر تاثیر را در تولید آنزیم داشتند. نتایج این تحقیق پیشنهاد می دهد که باسیلوس لیچنی فورمیس را می توان برای تولید آلفا آمیلاز در بستر جامد استفاده کرد.
پژوهشگران	علی دلجو (استاد راهنما)، سمیه عظیمی (دانشجو)