مشخصات پژوهش

عنوان	شناسایی گروه های آناستوموزی ریزوکتونیای سیب زمینی در استان های همدان و کردستان و بررسی امکان کنترل بیولوژیکی آنها با استفاده از گونه های تریکودرما
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	کنترل بیولوژیک،Rhizoctonia solani ، Trichoderma spp.
چکیده	در طی مطالعه درباره بیماری ریزوکتونیایی سیب زمینی در سال 1385، از مزارع و انبارهای سیب زمینی استان های همدان و کردستان، پنجاه جدایه با مشخصات قارچsolani Rhizoctonia از ساقه و ریشه و هشت جدایه از سختینه های موجود در سطح غده ها جداسازی شد. بعد از رنگ آمیزی هسته و بررسی های فیزیولوژیکی، تمام جدایه های تحت مطالعه با عنوان گونه R. solani شناسایی شدند. برای تعیین گروه های آناستوموزی جدایه ها، عمل آناستوموز با جدایه های استاندارد انجام گرفت و در مجموع 56 جدایه به عنوان گروه آناستوموزی 3 و یک جدایه به عنوان گروه اناستوموزی 4 شناسایی شد و یک جدایه با هیچ کدام از گروه های آناستوموزی موجود در این مطالعه آناستوموز نداد. آزمایش بیماریزایی 25 جدایه، انها را در گروه بیماری زا قرار داد. توانایی بیوکنترلی چهار گونه از جنس تریکودرما شامل Trichoderma brevicompactum، T. koningiopsi، T. andinensis و T. virens روی دو جدایه از بیمارگر(6 و 16) که در آزمایشهای بیماریزایی، شدیدترین بیماریزایی را داشتند، در شرایط آزمایشگاه مطالعه شد. نتایج نشان داد که به جز گونه T. andinensis ، سایر گونه های تریکودرما بعداز متوقف کردن رشد بیمارگر شروع به پیشروی ، استقرار و اسپورزایی روی پرگنه آن کردند و ضمن پیچش به اطراف ریسه ها سبب تخریب آنها شدند. تاثیر متابولیت های فرار تمام گونه های تریکودرما در کاهش رشد جدایه های ریزوکتونیا در مقایسه با تیمار شاهد معنادار بود و در این میان گونه های T. virens ، T. koningiopsi و T. brevicompactum به ترتیب دارای بیشترین تاثیر بودند. در بررسی تاثیر متابولیت های غیر فرار نیز گونه T. brevicompactum رشد جدایه های ریزوکتونیا را به طور کامل متوقف کرد.
پژوهشگران	روشن محمدی بایتمر (نفر اول)، دوستمراد ظفری (نفر دوم)