|
عنوان
|
مقایسه تصاویر طلوع و غروب در شاهنامه با خسرو و شیرین
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
شاهنامه، خسرو و شیرین، تصویر، طلوع، غروب
|
|
چکیده
|
در روند تبدیل کلام از سطح عادی به سطح ادبی و هنری، تصاویر شاعرانه یا صور خیال نقشی انکارناپذیر دارند. تصویرافرینی های هر شاعر، ریشه در زندگی بیرونی و درونی و شخصیت ان شاعر دارد که اگاهانه یا نااگاهانه در شعر او تجلی می یابد. از برجسته ترین زمینه های استفاده از تصاویر، توصیف طبیعت است. در میان توصیفات متنوع و رنگارنگ از طبیعت در شعر فارسی، منظره ی طلوع و غروب، درخششی خاص دارد. هدف کلی این پژوهش، بررسی تصاویر طلوع و غر وب در دو اثر برجسته ی ادب فارسی، یعنی شاهنامه و خسرو و شیرین است. فردوسی و نظامی در توصیف دمیدن صبح و فرارسیدن شب، تصاویر متنوع و رنگارنگی افریده اند که تامل در ان ها خواننده را با گوشه ای از هنرنمایی این دو شاعر برجسته و ارزش بلاغی کار ان ها اشنا می کند. در این مقاله تصاویر از جنبه های گوناگونی مانند چگونگی کاربرد رنگ ها، عناصر اشرافی، سپاهی و عناصر برگرفته از طبیعت، بررسی شده است.
|
|
پژوهشگران
|
نجمه نظری (نفر اول)، معصومه مظفری (نفر دوم)
|