|
عنوان
|
بررسی اثر اسانس های چهار گیاه داروئی در مدیریت برخی از بیماریهای پس از برداشت توت فرنگی
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
فعالیت ضدقارچی، اسانس گیاهان دارویی، بیماریهای پس از برداشت، آنزیمهای بتا 1-4 گلوکاناز و کیتیناز، فنول
|
|
چکیده
|
با توجه به افزایش نگرانی ها نسبت به سلامت انسان ناشی از باقیمانده مصرف سموم در روی محصلات کشاورزی استفاده از روشهای جایگیزین در کاربرد قارچکش ها مورد توجه قرار گرفته است. استفاده از اسانس های گیاهی در کنترل بیماریهای پس از برداشت میوه به عنوان روش جایگزین در چند سال اخیر مطرح شده است. میوه توت فرنگی یکی از میوه های سریع فاسد شونده و حساس به میکروارگانسیم ها، بویژه پوسیدگی ناشی از قارچ بوتریتیس است که باعث تلفات زیادی در پس از برداشت میگردد. به منظور بررسی فعالیت ضدقارچی اسانس گیاهان نعناع فلفلی، پونه، گل مکزیکی و افسنطین دو آزمایش جداگانه در شرایط درون شیشه و برون شیشه به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی انجان شد. در شرایط درون شیشه فعالیت ضد قارچی چهار اسانس در کنترل 4 پاتوژن( Alternaria alternata، Botrytis cinerea، Colletotrichum acutatum، Pestalotiopsis sp. ) و همچنین خاصیت قارچ کشی و قارچ ایستایی اسانس ها و در شرایط سردخانه اثر اسانس ها بر کنترل بوتریتیس در میوه توت فرنگی مورد بررسی قرار گرفت. فاکتور اول شامل غلظت اسانس ها در چهار سطح (0، 500، 1000 و 1500 میکرولیتر در لیتر) و فاکتور دوم شامل نوع اسانس در چهار سطح (نعناع فلفلی، پونه، گل مکزیکی و افسنطین) بود. در شرایط درون شیشه درصد بازدارندگی رشد میسیلیوم قارچ، میزان جوانه زنی اسپور قارچ و در شرایط سردخانه تاثیر اسانس ها بر صفات ظاهری و بیوشیمیایی میوه توت فرنگی شامل درصد کاهش وزن میوه، PH آب میوه، مواد جامد محلول، ویتامین ث ، اسید آلی شاخص رسیدگی میزان آلودگی میوه ها، شدت آلودگی میوه ها، میزان فنول کل، فعالیت آنتی اکسیدان، آنزیم گلوکاناز، آنزیم کیتیناز، پروتئین کل مورد بررسی قرار گرفت. منتول(56.24 درصد)، پولگون(33.85 درصد)، متیل کاویکول(88.13 درصد) و زد مایروکسید( 52.42 درصد) به ترتیب ترکیبات عمده تشکیل دهنده اسانسهای نعناع فلفلی، پونه، گل مکزیکی و افسنطین بودند. در تمام اسانس های مورد استفاده نوع ترکیبات غالب از گروه مونوترپنهای اکسیژن دار می باشد که میزان آنه در افسنطین کمتر از سه اسانس دیگر بود. اسانس نعناع فلفلی در A. alternata، Pestalotiopsis sp و C. acutatum و اسانس پونه و گل مکزیکی در قارچ B. cinerea بیشترین تاثیر را در بازداری از رشد قارچ ها نشان داده اند. همچنین اسانس افسنطین کمتریت تاثیر ر
|
|
پژوهشگران
|
محمدجواد سلیمانی پری (استاد راهنما)، میترا محمدی زده لو (دانشجو)
|