مشخصات پژوهش

عنوان	تکوین زیگوت های IVM/IVF گوسفندی بر روی سلول های اپیتلیال اویداکت گوسفند یا داخل اویداکت جداشده موش و قابلیت زنده مانی بلاستوسیست های حاصله پس از شیشه سازی
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	بلاستوسیست های گوسفندی، شیشه سازی، اویداکت جداشده موش، کشت اندام
چکیده	مقدمه اگرچه در مطالعات اولیه همکشتی رویان با سلولهای سوماتیک منجر بهبودی کیفیت رویان شد اما برخی از اثرات نامطلوب بلند مدت این رهیافت بطور مشخصی آشکار گردید. بنابراین هدف از این آزمایش مقایسه میزان تکوین و مقاومت به انجماد بلاستوسیست های گوسفندی پس از همکشتی رویان های آنها با سلول های اپیتلیال اویداکت گوسفند (OCM) یا در داخل آمپول اویداکت جداشده موش (IMO) بود. روش ها تخمک های تخمدان های جمع آوری شده از کشتارگاه به روش آزمایشگاهی بالغ و لقاح داده شد (IVM/IVF). بیست ساعت پس از لقاح، زیگوت های فرضی به داخل آمپول IMO انتقال منتقل و یا اینکه با OCM برای مدت 6 روز کشت می شد. رویان های گروه کنترل در داخل قطره های مایع مصنوعی اویداکت که با اسیدهای آمینه ضروری و غیر ضروری و آلبومین سرم گاوی (SOFaaBSA) مکمل شده بود کشت می شد. محیط کشت پایه برای همه گروه های یکسان بود. اویداکت موش های سویه C57/BL6 پلاگ واژن برای تهیه IMO به کار گرفته شد. در طول آزمایش زنده مانی IMO با تکنیک کشت اندام حفظ گردید. بلاستوسیست های حاصله به روش سردسازی در حداقل حجم (MCV) و با استفاده از کرایوتاپ منجمد شد. آپاپتوزیس سلول-های رویانی به روش تانل تشخیص داده شد. یافته ها میزان تولید بلاستوسیست تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت اما میزان هچ در گروه IMO و OCM بالاتر از کنترل بود (05/0P<). بلاستوسیست های حاصل ازIMO و OCM پس از یخگشایی، سریع تر از گروه کنترل مجدد بازگشت کردند. میزان زنده مانی بلاستوسیست ها پس از یخگشایی، تعداد کل سلول های رویانی، تعداد ترفکتودرم (TE) و تعداد سلول های توده رویانی (ICM) و نسبت ICM:TE، همچنین میزان سلول های آپاپتوتیک در TE و ICM بین گروه ها تفاوت معنی داری نداشت( 05/0P>). هر چند نسبت ICM:TE و مرفولوژی رویان های بدست آمده میل به بهبودی داشتند( 11/0P<). بطور کلی کشت زیگوت های IVM/IVF شده گوسفندی در IMO و OCM میزان تکوین رویان ها را تحت تاثیر قرار نداد اما کیفیت و قابلیت انجماد رویانها بهبود یافت. بحث و نتیجه گیری کشت زیگوت های گوسفندی در اویداکت جداشده موش تاثیری بر میزان تکوین رویان نداشت اما سبب بهبود کیفیت و قابلت انجماد رویانها گردیدکه ممکن است به دلیل تغییر در الگوی بیان ژن های مربوط به اتصالات شکافدار و پروتئین های اتصال دهنده سلول به سلول باشد. با به کارگیری تکنیک IMO ممکن است
پژوهشگران	عباس فرح آور (نفر اول)، ابوالفضل شیرازی (نفر دوم)، حمید کهرام (نفر سوم)، سروری علی (نفر چهارم)، سارا برجیان بروجنی (نفر پنجم)، محمد مهدی نادری (نفر ششم به بعد)، احمد زارع شحنه (نفر ششم به بعد)، مهدی ژندی (نفر ششم به بعد)