مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی اثر چند رقم انگور بومی بهعنوان پایه پیوندی و تریاکانتانول بر فیزیولوژی پیوندک انگور بیدانه سفید ).L vinifera Vitis )تحت تنش خشکی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	: آنزیمهای آنتیاکسیدانی، انگور، پرولین، گالیسین بتائین، نهال پیوندی.
چکیده	استفاده از پایههای انگور متحمل به تنش خشکی و کاربرد روشهای به باغی مانند استفاده از تنظیمکنندههای رشد میتواند برای دستیابی به روشهای مقابله با کمآبی مؤثر باشد. به همین منظور پژوهشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کامالً تصادفی با سه تکرار در سال 1331 در شرایط گلخانهای جهت بررسی اثر تنظیمکننده رشد تریاکانتانول بر ویژگیهای فیزیولوژیکی نهالهای انگور بیدانه سفید پیوند شده روی دو رقم بومی در شرایط خشکی انجام شد. تیمارها پایه در دو سطح )خوشناو، سرخک قوچان و نهال رقم بیدانه سفید )خودریشه((، تنش خشکی در سه سطح پتانسیل آب خاک در محدوده 2/0( -شاهد(، 1/0 -و 5/1 -مگاپاسکال و سه غلظت تنظیمکننده تریاکانتانول )صفر، 50 و 100 میکروموالر( بودند. صفات اندازهگیری شده نسبت وزن خشک به سطح برگ )LMA ،)میزان پایداری غشای سلولی )MSI ،)کلروفیل کل، پرولین، گالیسین بتائین، محتوای نسبی آب برگ، فعالیت آنزیم کاتاالز )CAT )و پراکسیداز )POX )بودند. براساس نتایج حاصل از این پژوهش تنش خشکی باعث کاهش معنیدار LMA( 25 درصد(، MSI( 5 درصد(، کلروفیل )20 درصد( و RWC( 5 درصد( گردید و تیمارهای تریاکانتانول منجر به افزایش معنیدار LMA( 20 درصد(، MSI( 3/4 درصد(، کلروفیل )14 درصد(، RWC( 5/2 درصد(، گالیسین بتائین )21 درصد(، پرولین )22 درصد( و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی کاتاالز )23 درصد( و پراکسیداز )8 درصد( گردید. نهالهای پیوندی با پایه خوشناو نسبت به شاهد نتایج بهتری را نشان داد و با اضافه شدن تیمار های تریاکانتانول نیز صفات مناسب برای تحمل تنش خشکی بهبود یافتند.
پژوهشگران	وهب اسدی (نفر اول)، موسی رسولی (نفر دوم)، منصور غلامی (نفر سوم)، معصومه ملکی (نفر چهارم)