عنوان
|
ارتباط شیوه ی برخورد و عوامل مؤثردر مداخلۀ والدین با پیشرفت تحصیلی کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
نوع مداخله والدین، اختلال نقص توجه / بیش فعالی، پیشرفت تحصیلی
|
چکیده
|
هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی ارتباط شیوه برخورد و عوامل موثر در مداخله والدین با پیشرفت تحصیلی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی است. روش: پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی است. شرکت کنندگان این مطالعه را50 نفر از دانش آموزان پایه سوم ابتدایی(25دختر و 25پسر) تشکیل می داد. در این مطالعه، مقیاس هوشی ریون کودکان، آزمون پیشرفت تحصیلی محقق ساخته، پرسشنامه خانواده- مدرسه، پرسشنامه مداخله والدین و مقیاس کانرز والدین به عنوان ابزار پژوهش به کار رفت. برای تحلیل داده ها از آزمون رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین شیوه برخورد والدین با پیشرفت تحصیلی کودکان، رابطه معناداری وجود دارد، همچنین یافته ها نشان داد که غیر از عامل های دعوت مدرسه و درخواست معلم، بقیه عوامل موثر در مداخله والدین رابطه معنی داری با پیشرفت تحصیلی کودکان دارد. نتیجه گیری : نتایج نشان داد که والدین در برخورد با کودکان بیش فعال بیشتر از شیوه کنترلی و منفی استفاده می کنند. از بین عوامل موثر در مداخله والدین، عامل دانش و مهارت والدین دارای بیشترین ارتباط با پیشرفت تحصیلی کودکان مبتلا به نقص توجه / بیش فعالی می باشد.
|
پژوهشگران
|
محمدرضا ذوقی پایدار (نفر اول)، ابوالقاسم یعقوبی (نفر دوم)، صفدر نبی زاده (نفر سوم)
|