مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی تأثیرات تغییر اقلیم بر روند بیابان زایی در دشت شهرکرد
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	دشت شهرکرد، بیابان زایی، شاخص دومارتن، تغییر اقلیم
چکیده	بیابان زایی بعد از دو چالش تغییر اقلیم و کمبود آب شیرین به عنوان سومین چالش مهم جامعه جهانی در قرن بیست و یک محسوب می شود. این پدیده با سرعت چشم گیری در ایران، حتی در استانی مانند چهارمحال و بختیاری که از استان های پر آب کشور به شمار می آید، در حال گسترش می باشد. در این پژوهش با استقاده از معیار اقلیمی به بررسی این پدیده در دشت شهرکرد پرداخته شد. نتایج توسانات بارش را در دوره های مختلف نشان می دهد. این نوسات در مورد دما کمتر می باشد به تحوی که در 5 دوره 10 ساله (2010-1961) دما روند کاهشی داشته است. با این حال ترکیب دو پارامتر دما و بارش در شاخص خشکی دومارتن نشان می دهد که در سال های اخیر خشکی افزایش یافته است که این حالت همراه با تخریب محیط زیست وکاهش پوشش گیاهی وافت سطح آب زیر-زمینی می باشد. همچنین با توجه به اینکه بر اساس طبقه بندی اقلیمی دومارتن این دشت دارای اقلیم نیمه خشک می باشد و از طرفی پیش بینی های سناریو های تغییر اقلیم، بیانگر افزایش دما در سال های آتی در این دشت می باشد. بنابراین احتمال افزایش بیابان زایی بسیار زیاد می باشد. و در حال حاضر نیز عدم مدیریت صحیح در منابع آب و خاک زمینه ساز توسعه بیابان در این دشت شده است.
پژوهشگران	نسرین دلاور (نفر اول)، سمیرا اخوان (نفر دوم)، اکرم دلاور (نفر سوم)