مشخصات پژوهش

عنوان	پیامدکاربرد کاه گندم و گذشت زمان بر زیست فراهمی کادمیوم در خاک های همدان و لاهیجان.
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	زیست فراهمی - کادمیوم - کاه گندم
چکیده	رسیدن فلزهایی مانند کادمیم به زنجیره ی غذایی می تواند زیان های بسیاری بدنبال داشته باشد . فلز های سنگین پس از افزوده شدن به خاک، بیشترین زیست فراهمی را دارند که با گذشت زمان بسته به ویژگی های گوناگون خاک به ریخت های با حلالیت پایین تر دگرگون می شوند. در این پژوهش توان برخی از ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیک خاک ها بر کاهش زیست فراهمی کادمیم پس از آلودگی خاک به این فلز با تیمار آنها با مواد آلی بررسی شد. پیامد کاربرد مواد آلی در دو سطح (بدون آن و 5%کاه گندم) و گذشت زمان در سه تکرار در دو حالت سترون و ناسترون، بر زیست فراهمی کادمیوم در دو خاک از همدان و شمال کشور با ویژگی های ناهمگون آزمون شد. کادمیوم فراهم خاک ها در عصاره DTPA پس از تیمار خاک در زمان های 1، 10 و 30 دقیقه، 1، 2، 5، 24، 48، 120، 240، 720، 2160 و 3600 ساعت، در خاک های سترون و ناسترون و به کمک دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد. پیامد گذشت زمان و به کارگیری کاه گندم بر زیست فراهمی کادمیوم در خاک ها در پایه آماری 1% چشم گیر بود. کادمیوم فراهم با گذشت زمان به گونه نمایی کاهش یافت. کادمیوم فراهم در خاک های سترون در زمان پایانی بیشتر از آن در خاک های ناسترون بود. در همه تیمارها در کوتاه مدت فراهمی کادمیوم در خاک های لاهیجان بیشتر بود ولی پس از گذشت سه ماه در خاک های همدان بیشتر شد. پیامد کاربرد کاه گندم در خاک های همدان و لاهیجان بر کادمیوم فراهم ناهمانند بود.
پژوهشگران	میلاد جعفری منصف (نفر اول)، علی اکبر صفری سنجانی (نفر دوم)