افشین افضلی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی رهبری سطح پنج و توانمندسازی ساختاری با تعالی سازمانی مدارس بواسطه نقش میانجی توانمندسازی روان شناختی بود. جامعه آماری پژوهش متشکل از تمامی معلّمان ابتدایی استان فارس به تعداد 16264 نفر بودند که از این جامعه به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی و بر اساس فرمول کوکران نمونه ای 375 نفری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از چهار پرسشنامه رهبری سطح پنج چم آسمانی(1386)، توانمندسازی ساختاری کردنائیج، بخشی زاده و فتح الهی(1394)، توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر و میشرا(1995) و تعالی سازمانی عمارلو(1396) استفاده گردید که ضریب آلفای کرانباخ آنها به ترتیب: 96/0، 93/0، 94/0 و 91/0 بدست آمد. روایی سازه پرسشنامه ها نیز به وسیله تحلیل عاملی تأییدی تعیین گردید. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری صورت گرفت و به کمک دو نرم افزار نرم افزار SPSS و lisrel انجام شد. نتایج نشان داد که: متغیّر رهبری سطح پنج رابطه مستقیم، مثبت و معنادار در سطح 05/0 با توانمندسازی روان شناختی و تعالی سازمانی مدارس دارد؛ رهبری سطح پنج بواسطه توانمندسازی روان شناختی رابطه غیرمستقیم، مثبت و معنادار در سطح 0/05 با تعالی سازمانی مدارس دارد؛ متغیّر توانمندسازی ساختاری رابطه مستقیم، مثبت و معنادار در سطح 05/0 با توانمندسازی روان شناختی و تعالی سازمانی مدارس دارد؛ توانمندسازی ساختاری بواسطه توانمندسازی روان شناختی رابطه غیرمستقیم، مثبت و معنادار در سطح 0/05 با تعالی سازمانی مدارس دارد. جهت بهبود مستمر و تعالی سازمانی مدارس، پیشنهاد می شود مسؤولان آموزش و پرورش در کنار انتخاب رهبران سطح پنج برای مدیریّت مدارس، با تفویض اختیار و توانمندکردن معلّمان در ساختار رسمی مدرسه، احساس شایستگی، استقلال و اثرگذاری در امور مدرسه را برای معلّمان فراهم کنند.