جشن های « رام ومهرگان ونوروز» از جشن های مهم و خاص ایرانیان، به عنوان یک سنت ، خود را درآثار شاعران و ادیبان عصر عباسی نیز منعکس کرده اند. بحتری شاعر عربی الاصل عصر عباسی و ابونواس ایرانی الاصل این دوره، از این سنت خاص پارسیان غافل نمانده ودر گنجینه اشعار خود متعرض آن شده اند. بحتری در دیوان های چهارگانه خود به دو جشن مهرگان ونوروز - هرکدام تقریبا نه بار- اشاره کرده و جزییات آن را در قالب اشعاری بیان کرده است. اما ابونواس تنها یک بار به جشن «مهرگان» و« رام» اشاره ای داشته ودر دیوان خود دوبار از جشن « نوروز» یاد کرده است.
