یکی از جنبه های اعجاز قرآن کریم، اوج بلاغت و فصاحت این کلام وحیانی است و صنعت ایجاز نیز جزء مهمی از بلاغت قرآن به شمار می رود که حاکی از ژرف اندیشی و مفاهیم عمیق آن می باشد. اصطلاح تضمین هر چند در سه علم بلاغت، عروض و نحو کاربردهای متفاوتی دارد؛ اما مبحث تضمین نحوی در قرآن، یکی از اصول اساسی و بسیار مهم در زمینۀ ترجمه و تفسیر آیات قرآن به شمار می رود که شناخت صحیح این جنبه ی اعجاز برانگیز قرآن، راه هدایت را بر رهروان خود روشن تر خواهد نمود. اصطلاح تضمین نحوی به معنای این است که در لفظی، معنای لفظ دیگری را بگنجانند و حکم لفظ دوم را به آن لفظ بدهند و بدین گونه یک لفظ واحد، در برگیرندهۀ دو معنا می گردد. یکی از راه های شناخت تضمین نحوی در کلام، اطلاع از نوع فعل از منظر متعدی و یا لازم بودن آن فعل و آگاهی و شناخت از حروف جرّ مختصّ هر واژه می باشد که با اختصاص یک حرف به فعلی غیر از فعل خود، معنای فعل نیز دستخوش تغییر می گردد. با توجه به اهمیت تفسیر صحیح از آیات و از سوی دیگر با عنایت به گستردگی این موضوع در این پژوهش خواهیم کوشید تا به بررسی کاربردشناسی این صنعت در سورۀ مبارکه اسراء بپردازیم.
