آثار ادبی جهان، همواره آئینه تمام نمای سرگذشت ها و ایدوئولوژی های اقشار ملّت ها بوده و هست. در این میان، در برخی آثار ادبی جهان، مفهوم پایداری و صیانت از ارزش-ها و مبانی اعتقادی، جزء مهم ترین و با ارزش ترین مضامین شعری به شمار می رود. آنچه که به عنوان وجه مشترک بین تمام آثار ادبی در حوزه ادبیات پایداری شناخته شده است، نپذیرفتن ظلم و جور حاصل از شرایط بیرونی و القای روحیه مبارزه و تسلیم ناپذیری در برابر این پدیده شوم می باشد. از جمله مصادیق جور و ستمی که در طول تاریخ بر مسلمانان تحمیل شده است، می توان به جنگ های صلیبی اشاره نمود که در سده های ششم و هفتم رخ داد. عماد الدین کاتب اصفهانی، از سرآمدان ادبیات مقاومت در ادب کلاسیک عربی، توانست با پرداختن به عناصری همچون دین، اندیشه های جهادی و پر رنگ جلوه دادن ضرورت دفاع از مبانی اعتقادی، رسالت دعوت به مبارزه و باز پس گیری سرزمین-های اشغال شده را به دوش کشد. از مهم ترین مؤلفه های پایداری در اشعار او می توان به تمرکز بر صبغه ی اسلامی بودن نبرد و پایداری، اظهار خوش بینی و امید به پیروزی در جنگ، ایجاد اتحاد و همبستگی بین سایر کشورهای اسلامی و الهام گرفتن از قرآن کریم و سیره نبوی و جهاد اصحاب پیامبر(ص) اشاره نمود. در این پژوهش می کوشیم که با روشی توصیفی- تحلیلی بن مایه های پایداری را در اشعار این شاعر مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم.
