نهج البلاغه دربردارنده ی حکایت های زیادی است و این حکایت ها بیشتر تاریخی می باشند. قدر مسلم هدف امام (ع) در نهج البلاغه حکایت گویی نیست و حکایت ابزاری است برای بیان مسائلی از قبیل امور عقیدتی، سیاسی و نظامی. بنابراین ایشان در روایت به تطویل سخن نمی گویند و به دنبال شرح و تفصیل حوادث رخ داده نیستند. با تکیه بر مؤلفه های نقد جدید در ادبیات داستانی، همگونی ها و مانندگی های بسیاری بین حکایت های نهج البلاغه با گونه ی ادبی مدرن یعنی داستانک می یابیم که از آن به عنوان کمینه گرایی یا مینی مالیسم یاد می شود. جستار حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر عناصر داستانک به بررسی حکایت حمله ی لشکریان معاویه به شهر انبار که در خطبه جهاد آمده می پردازد. برآیند پژوهش نشان می دهد که این حکایت از بیشتر مؤلفه های داستانک برخوردار است و همگونی های بسیاری با شاخصه های این نوع ادبی جدید دارد و از جهت تکنیک های داستان نویسی ممتاز است و در زمره ی داستانک های مینی مالیستی جای می گیرد.
