سیروس قنبری

هدف پژوهش بررسی نقش جوّ سازمانی نوآورانه بر تاب آوری سازمانی بواسطه دانش آفرینی سازمانی بود. روش: روش پژوهش کمی از نوع مطالعات همبستگی با رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری کوواریانس محور بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان مقطع متوسطه دوم استان چهارمحال و بختیاری به تعداد 2687 نفر بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی و با استفاده از فرمول کوکران 337 نفر تعیین شد. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های جوّ سازمانی نوآورانه سیگل و کایمر (1978)، تاب آوری سازمانی پرایاگ و همکاران (2018) و دانش آفرینی سازمانی مدل نوناکاو تاکوچی (2018) استفاده شد. یافته ها: نشان داد جوّ سازمانی نوآورانه اثر مثبت و معنادار بر تاب آوری سازمانی بواسطه دانش آفرینی سازمانی در سطح (001/0) دارد. ضریب همبستگی بین جوّ نوآورانه سازمانی با تاب آوری سازمانی (69/0)، دانش آفرینی سازمانی با جو ّنوآورانه سازمانی (70/0)، دانش آفرینی سازمانی با تاب آوری سازمانی (75/0)، در سطح (001/0) معنادار است. جوَ سازمانی نوآورانه بر تاب آوری سازمانی معلمان از طریق دانش آفرینی سازمانی با اثرکل و ضریب (89/0 ) و با اثر غیرمستقیم و ضریب (73/0)، در سطح (001/0) معنی دار بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش؛ جوّ سازمانی نوآورانه می تواند زمینه خلاقیت و نوآوری را فراهم نماید، موجب تحول و تغییرات توسعه-ایی در مدرسه شده و عملکرد معلمان را بالا ببرد و نهایتاً زمینه تحقق اهداف سازمانی را فراهم کند.