هدف از این پژوهش بررسی تأثیر رهبری فضیلت گرا بر خودتوسعه ای معلمان و با میانجی گری یادگیری سازمانی است. روش تحقیق توصیفی- همبستگی و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه معلمان مدارس ابتدایی استان همدان به تعداد 8567 نفر بوده و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد 368 آزمودنی تعیین گردید. برای گردآوری داده ها از سه پرسش نامه رهبری فضیلت گرا، خودتوسعه ای و یادگیری سازمانی استفاده شد. برای تعیین روایی پرسش نامه ها از تحلیل عاملی تأییدی و جهت سنجش میزان پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد، که به ترتیب 93/0، 87/0 و 85/0 برآورد گردید. داده های تحقیق پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS و LISREL تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که: اثر مستقیم رهبری فضیلت گرا بر یادگیری سازمانی و خودتوسعه ای معلمان مثبت و معنادار می باشد. به علاوه، اثر غیرمستقیم رهبری فضیلت گرا بر خودتوسعه ای معلمان با میانجی گری یادگیری سازمانی مثبت و معنادار است. بنابراین، مدیران و رهبران مدارس می توانند جهت بهبود خودتوسعه ای معلمان بر ابعاد رهبری فضیلت گرا تمرکز نموده و برای تسهیل این فرایند از یادگیری سازمانی بهره گیرند.
