این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مدیریت دانش بر خودشکوفایی کارکنان و با نقش میانجی بهزیستی شغلی انجام شده است. روش تحقیق توصیفی- همبستگی و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداره کل ورزش و جوانان، و کارکنان هیأت های ورزشی استان همدان به تعداد 314 نفر بوده و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد 223 آزمودنی تعیین گردید. برای گردآوری داده ها از سه پرسش نامه مدیریت دانش، خودشکوفایی و بهزیستی شغلی استفاده شد. برای تعیین روایی پرسشنامه ها از تحلیل عاملی تأییدی و جهت سنجش میزان پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد، که به ترتیب 89/0، 87/0، و 92/0 برآورد گردید. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS و LISREL تحلیل شدند. یافته ها نشان دادند که: اثر مستقیم مدیریت دانش بر خودشکوفایی کارکنان و بهزیستی شغلی مثبت و معنادار می باشد. به علاوه، اثر غیرمستقیم مدیریت دانش بر خودشکوفایی کارکنان با میانجی گری بهزیستی شغلی مثبت و معنادار است. بر این اساس مدیران سازمان ها می توانند با به کارگیری مکانیسم های بهزیستی شغلی در فرایند مدیریت دانش موجب ارتقاء خودشکوفایی کارکنان گردند.
