هدف این پژوهش بررسی رابطه بین فرهنگ سازمانی با یگانگی فرد-سازمان و سلامت سازمانی در دانشگاه های علوم پزشکی کرمانشاه و همدان از دیدگاه اعضای هیأت علمی بوده است. روش پژوهش توصیفی- از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیأت علمی دانشگاه های علوم پزشکی کرمانشاه و همدان به تعداد 649 نفر (280 کرمانشاه و 369 همدان) بود. حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران به تعداد 353 آزمودنی ( 163 کرمانشاه و 190 همدان ) برآورد گردید. روش نمونه گیری با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی انجام شد. جهت گردآوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد فرهنگ سازمانی گوفی و جونز (1996)، یگانگی فرد-سازمان کریستف (1996) و سلامت سازمانی هوی و همکاران (1996) استفاده گردید. برای تعیین روایی هر سه پرسشنامه علاوه بر روش محتوایی برای روایی پرسشنامه فرهنگ سازمانی از روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. برای سنجش میزان پایایی پرسشنامه ها نیز از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که به ترتیب 83 /0 ، 97/0، 91/0 برآورده گردیده است. در تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی (جداول، فراوانی، درصد، نمودار، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون های کالموگروف- اسمیرونوف، KMO و بارتلت، تحلیل عاملی تأییدی، ضریب همبستگی پیرسون، تی تک نمونه ای، تی برای گروه های مستقل و رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین میانگین نمرات فرهنگ سازمانی، یگانگی فرد-سازمان و سلامت سازمانی دو دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه و همدان تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین فرهنگ سازمانی با یگانگی فرد-سازمان و سلامت سازمانی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. نتایج رگرسیون بیانگر آن بود که از بین مؤلفه های فرهنگ سازمانی مؤلفه انسجام بیشترین تأثیر را در پیش بینی یگانگی فرد-سازمان و سلامت سازمانی دارد.
