پوشش دهی میوه ها با استفاده از صمغ های خوراکی باعث افزایش کیفیت ظاهری، بهبود رنگ و کاهش چروکیدگی آنها در انتهای فرآیند خشک کردن می گردد. در این پژوهش صمغ های گزانتان و بالنگو جهت پوشش دهی برش های زردآلو هنگام خشک کردن در سامانه فروسرخ استفاده گردید و سینتیک خشک شدن نمونه ها مدل سازی گردید. در این مطالعه زردآلوها به سه گروه شاهد (بدون پوشش)، پوشش داده شده با صمغ گزانتان و پوشش داده شده با صمغ دانه بالنگو تقسیم شدند و سپس اثر توان لامپ فروسرخ (150، 250 و 375 وات) و فاصله نمونه از لامپ (5، 5/7 و 10 سانتی متر) بر زمان خشک شدن نمونه ها مورد بررسی قرار گرفت. غلظت صمغ استفاده شده 6/0 درصد (وزنی/وزنی) و ضخامت برش های زردآلو 5/0 سانتی متر در نظر گرفته شد. نتایج خشک کردن نمونه های زردآلوها با روش فروسرخ نشان داد با افزایش توان لامپ و کاهش فاصله نمونه ها از منبع حرارتی، زمان خشک کردن کاهش می یابد. پیش تیمار پوشش دهی باعث افزایش زمان خشک کردن زردآلوها شد و زمان خشک شدن نمونه های پوشش داده شده با صمغ دانه بالنگو طولانی تر بود. میانگین زمان خشک شدن نمونه های شاهد، پوشش داده شده با صمغ گزانتان و بالنگو به ترتیب برابر 11/73 دقیقه، 04/81 دقیقه و 74/83 دقیقه محاسبه گردید. این فرآیند توسط یک شبکه عصبی مصنوعی با 3 ورودی (نوع پوشش، توان لامپ پرتودهی و فاصله لامپ) و 1 خروجی (زمان خشک شدن) مدل سازی شد. نتایج مدل سازی به روش شبکه عصبی مصنوعی نشان داد شبکه ای با تعداد 7 نرون در یک لایه پنهان و با استفاده از تابع فعال سازی سیگموئیدی می تواند زمان خشک شدن زردآلو پوشش داده شده را با استفاده از خشک کن فروسرخ را پیشگویی نماید (974/0r=).
