چکیده کنش های گفتاری یکی از مباحث مهم تحلیل گفتمان و منظور شناسی زبان به شمار می رود و از زمان معرفی نظریه کنش های گفتاری آستین در سال 1962 ، ابعاد مختلف این گونه کنش ها در زبان های مختلف مورد مطالعه و توجه پژوهش گران و زبان-شناسان بوده است. از جمله ابعاد مورد توجه این گونه کنش ها ساختار زبانی و کاربردهای آنان در زبان های مختلف است. پژوهش حاضر به بررسی تطبیقی کاربردهای کنش گفتاری تملق در دو زبان فارسی و انگلیسی پرداخته است و بدین منظور کاربردهای این کنش گفتاری در مکالمات 120 فیلم (60 فیلم فارسی و 60 فیلم انگلیسی) مورد مطالعه قرار گرفتند. کنش های گفتاری استخراج شده از ژانرهای مختلفی از جمله اجتماعی و خانوادگی ، درام ، علمی- تخیلی و عاشقانه بودند و سال ساخت آن ها در اکثر موارد از سال 2010-2020 بوده است. پس از مشاهده ی فیلم های مورد نظر و استخراج تمامی مکالمات مربوط به این کنش گفتاری، داده های به دست آمده بر اساس الگوی هایمز (1967) مورد بررسی و تحلیل قرارگرفت. نتایج حاصل حاکی از آن است که تملق در هر دوزبان فارسی و انگلیسی برای نفوذ مثبت در مخاطبین مورد استفاده قرار می گیرد و برخی از کاربردهای این کنش گفتاری در این دو زبان یکسان است. علاوه بر این، در هر دو زبان مورد مطالعه، کنش گفتاری تملق در هر دو موقعیت رسمی و غیررسمی و در قالب های شوخی و جدی به منظور فریب دادن، ، تعریف وتمجید دوستانه، جلب اعتماد و تمسخریافت می شود اما در زبان فارسی استفاده از آن در موقعیت های غیررسمی و خصوصی بسیار بیشتر از کاربرد آن ها در موقعیت های رسمی است.
