در این پژوهش از صمغ های دانه ریحان و گزانتان جهت پوشش دهی برش های سیب هنگام خشک کردن در سامانه فروسرخ استفاده گردید و سینتیک خشک شدن نمونه ها بررسی شد. در این مطالعه اثر متغیرهای پوشش دهی (شاهد، ریحان و گزانتان) و توان لامپ فروسرخ (150، 250 و 375 وات) بر زمان خشک شدن و محتوای رطوبت نمونه ها در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. غلظت صمغ استفاده شده 6/0 درصد (وزنی/وزنی)، ضخامت برش های سیب 5/0 سانتی متر و فاصله نمونه ها از لامپ برابر 10 سانتی متر در نظر گرفته شد. نتایج خشک کردن نمونه های سیب با روش فروسرخ نشان داد با افزایش توان لامپ زمان خشک کردن کاهش می یابد. پیش تیمار پوشش دهی باعث افزایش زمان خشک کردن سیب ها شد و زمان خشک شدن نمونه های پوشش داده شده با صمغ دانه ریحان طولانی تر بود. میانگین زمان خشک شدن نمونه های شاهد، پوشش داده شده با صمغ های ریحان و گزانتان به ترتیب برابر 00/48 دقیقه، 78/84 دقیقه و 22/60 دقیقه بود. این فرآیند توسط یک شبکه عصبی مصنوعی با 3 ورودی (زمان پرتودهی، نوع پوشش و توان لامپ پرتودهی) و 1 خروجی (محتوای رطوبت) مدل سازی شد. نتایج مدل سازی به روش شبکه عصبی مصنوعی نشان داد شبکه ای با تعداد 12 نرون در یک لایه پنهان و با استفاده از تابع فعال سازی تانژانت هیپربولیک می تواند محتوای رطوبت سیب پوشش داده شده را هنگام خشک کردن با استفاده از خشک کن فروسرخ را پیش بینی کند (999/0r=).
