هدف: پژوهش حاضر با هدف مطالعه پدیدارشناختی عدالت آموزشی در محیط یادگیری مجازی در آموزش عالی انجام شد. رویکرد پژوهش، کیفی و روش پدیدارشناسی بود. روش پژوهش: نمونه‌گیری هدفمند از ترکیب دو روش ملاک محور و در دسترس با قاعده اشباع نظری است، مشارکت‌کنندگان پژوهش را 30 نفر از دانشجویان کارشناسی‌ارشد رشته علوم تربیتی دانشگاه بوعلی سینا همدان در سال‌های 1397 الی 1399 تشکیل دادند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار مکس کیودا 10 تحلیل شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که دانشجویان در هر یک از بعد‌های عدالت آموزشی تجربه‌شده با مقوله‌های مختلفی روبرو بودند. در بعد عدالت توزیعی مقوله‌های برنامه‌ریزی و اجرا، دانش و مهارت لازم، ارزشیابی، زیرساخت‌های آموزش مجازی، سواد رسانه‌ای، در بعد عدالت رویه‌ای مقوله‌های ارزشیابی و عدالت در ارائه خدمات آموزشی و در بعد عدالت مراودهای مقولات سطح تعاملی در بعد رفتار، مشکلات فنی و محرک‌های محیطی-کلاسی شناسایی شد. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها موفقیت در آموزش مجازی مستلزم داشتن زیرساخت‌ها و مهارت‌های ارتباطی عالی و طراحی و برنامه‌ریزی و مشارکت فعال فراگیران و اساتید است.
