هدف پژوهش حاضر بررسی نقش رهبری دیجیتال در تصمیمگیری هوشمند با میانجیگری تیم پذیری بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری، مدیران مدارس ابتدایی استان کرمانشاه در سال 1401 به تعداد 1902 نفر بودند، از این جامعه بر مبنای فرمول کوکران نمونهای به حجم 320 نفر با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای با توجه به جامعه طبقات پژوهش مانند نوع منطقه )برخوردار، نیمه برخوردار و محروم(، شهرستان/ بخش ) 24 مورد( و جنسیت )مرد و زن( انتخاب شد. جمعآوری دادهها از پرسشنامههای؛ رهبری دیجیتال و تصمیمگیری هوشمند محقق ساخته بعلاوه تیم پذیری )سلطانی، 1387 ( استفاده شد. تحلیل دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری انجام شد. یافتهها نشان داد که رهبری دیجیتال دارای اثر مستقیم و معنیدار بر تیم پذیری و تصمیمگیری هوشمند در مدیران مدارس ابتدایی بود. همچنین تیم پذیری دارای اثر مستقیم و معنیداری بر تصمیمگیری هوشمند در مدیران مدارس ابتدایی بود. بهعلاوه، رهبری دیجیتال بهواسطه تیم پذیری دارای اثر غیرمستقیم و معنیدار بر تصمیمگیری هوشمند در مدیران مدارس ابتدایی بود. به نظر میرسد تیم پذیری در مدیران مدارس ابتدایی در رابطهی رهبری دیجیتال و تصمیمگیری هوشمند نقش واسطهای داشته باشد.
