1404/02/01

زینب صادقی دهکردی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس:
دانشکده: دانشکده دامپزشکی
نشانی: همدان دانشکده پیرادامپزشکی دانشگاه بوعلی سینا
تلفن: 08134227350

مشخصات پژوهش

عنوان
آولین گزارش تکیاخته انسفالیتوزون کانیکولی در خرگوش های اهلی همدان
نوع پژوهش
مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها
انسفالیتوزون خرگوش های اهلی همدان
سال 1397
پژوهشگران زینب صادقی دهکردی ، علیرضا نوریان ، بهاره کردی ، هیدخت رضاییان

چکیده

انسفالیتوزونیس یک بیماری مشترک بین انسان و خرگوش است که عامل آن تک یاخته داخل سلولی اجباری به نام انسفالیتوزون کانیکولی از خانواده میکروسپوریده آ می باشد. آلودگی به این انگل سبب بروز فلجی، تشنج و مرگ در خرگوش ها می شود. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت آلودگی انسفالیتوزون کانیکولی در خرگوش های اهلی همدان به روش های مولکولی PCR)) و هیستوپاتولوژی بوده است. برای انجام این مطالعه توصیفی مقطعی تعداد 48 سر خرگوش خانگی (28 سر نر و 20 سر ماده) به ظاهر سالم از گونه Oryctolagus cuniculus به صورت تصادفی با وزن متغیر بین 3100-800 گرم از چند فروشگاه از بازار فروش حیوانات خانگی در شهر همدان خریداری شد و به آزمایشگاه انگل شناسی دانشکده پیرادامپزشکی دانشگاه بوعلی سینا منتقل گردید. خرگوش ها بر طبق اصول اخلاق کار با حیوانات آزمایشگاهی ایران، به وسیله قرارگیری در محفظه حاوی گاز دی اکسید کربن 70% ابتدا بیهوش و با افزایش غلظت گاز تا 100% ، کشته و سپس کالبدگشایی شدند. پس از بیرون آوردن امعاء و احشاء ، سیستم ادراری و کلیه ها موردبررسی قرارگرفته و مغز خرگوش ها به دقت از جمجه خارج و جدا گردید و داخل پتریدیش حاوی سرم فیزیولوژی منتقل شد. با استفاده از اسکالپل قسمتی از مغز بریده و داخل لوله های حاوی فرمالین 10% منتقل شد و قسمت های دیگر مغز برای جداسازی DNAبه میکروتیوب های استریل منتقل و داخل یخچال 20- درجه سانتی گراد جهت نگهداری، قرار گرفت نتایج آزمون PCR نشان داد که از بین 48 سر خرگوش، 27 مورد ( ٪25/56 ) به انسفالیتوزون کانیکولی آلوده بودند. آزمایش هیستوپاتولوژی 2 مورد (٪16/4) آلودگی به انسفالیتوزون کانیکولی را نشان داد. این مطالعه که اولین گزارش انسفالیتوزون کا ننیکولی در خرگوش در ایران می باشد، نشان داد که آلودگی به انسفالیتوزون کانیکولی در خرگوش های اهلی همدان وجود دارد و روش PCR در مقایسه با روش هیستوپاتولوژی از حساسیت بیشتری برای تشخیص این انگل در بافت های بدن خرگوش برخوردار است.