امروزه به دلیل افزایش کشت های گلخانه ای گوجه فرنگی، خسارت نماتد ریشه گرهی و مخاطرات زیست محیطی سموم شیمیایی توصیه می شود از روش های بیولوژیکی برای کنترل بیماری استفاده کرد. در شرایط آزمایشگاهی تاثیر کود سولفات پتاسیم و سیانوباکتریوم Arthrospira plantensis روی مرگ و میر لارو سن دو و ممانعت از تفریخ تخم Meloidogyne javanica مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای مورد استفاده شامل دو غلظت از سیانوباکتریوم به نسبت های 10/1 و 2/1 از غلظت پایه، کود سولفات پتاسیم و تلفیق کود و سیانوباکتریوم در غلظت های مذکور، در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در پنج تکرار و سه زمان (یک، دو و سه روز برای لاروها و سه، پنج و هشت روز برای تخم های نماتد) در مقایسه با شاهد مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد پس از گذشت سه روز سیانوباکتریوم در2/1 غلظت پایه و کود سولفات پتاسیم به ترتیب منجر به مرگ و میر بیش از 84 و 62 درصد از لاروهای سن دو شدند. همچنین پس از گذشت هشت روز بیشترین تاثیر بر ممانعت از تفریخ تخم های نماتد، به ترتیب مربوط به تلفیق سیانوباکتریوم در 2/1 غلظت پایه و کود سولفات پتاسیم به میزان 26/66 درصد بود.
