با توجه به تقاضاهای روزافزون و متنوع برای تامین آب، بهره برداری از منابع آب غیر متعارف مورد توجه بسیاری قرار گرفته و از آنجایی که مصرف آب برای بخش کشاورزی سهم عمده ای در برداشت کل آب دارد، استفاده از منابع آب غیر متعارف در بخش کشاورزی، تضمین کننده پایداری منابع آبی است. این پژوهش با هدف بررسی عوامل تبیین کننده استفاده از آب های نامتعارف در بخش کشاورزی به عنوان یک رفتار صرفه جویانه آب در بین کشاورزان و با روش توصیفی و مروری انجام شده است. در این مطالعه، به بررسی پیشینه پژوهش در ارتباط با متغیرها پرداخته شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که با توجه به قرارگیری کشور ایران در کمربند خشک و نیمه خشک، استفاده از آبهای نامتعارف در بخش کشاورزی در راستای صرفه جویی آب و پایداری منابع آب یک ضرورت است. پنج منبع آب نامتعارف شامل رواناب های باران/ سیل، آبهای خنک کننده صنعتی، فاضلاب شکست هیدرولیکی، فاضلاب های صنعتی و فاضلاب خانگی هستند. با دسترسی به فناوری های روز دنیا برای تصفیه فاضلاب ها و استفاده از آن ها در امور کشاورزی و تأمین آب می توان زمینه های افزایش بهره وری آب را فراهم نمود. نتایج همچنین نشان داد که متغیرهایی مانند دانش و عادات صرفه جویی آب، نگرش کشاورزان و سیاست های تشویقی دولت در استفاده از آبهای نامتعارف در بخش کشاورزی تاثیرگذار هستند.
