کشاورزی همواره با ریسک های بالای تولید، بازار و مالی که کشاورزان با آن روبرو هستند، شناخته می شود. ابزارهایی برای مدیریت ریسک محصول وجود دارد که پذیرش آن بستگی به تصمیم گیری کشاورزان و متقاعد شدن آنها دارد. هدف پژوهش حاضر، مطالعه تبیین کننده های تصمیم گیری گندمکاران استان ایلام مبنی بر پذیرش ابزار مدیریت ریسک محصول بود. مطالعه از نوع کاربردی بوده، بر پایه یک پارادایم کمی مبتنی بر روش تحقیق پیمایشی استوار شده است. داده های مورد نیاز مطالعه از طریق انجام مصاحبه با 150 کشاورز و تکمیل پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری گردید. نمونه گیری به شیوه تصادفی دو مرحله ای صورت گرفت و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل لاجیت (Logit) در محیط نرم افزار شازم (Shazam) انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که متغیرهای سطح زیر کشت، سطح درآمد، سطح تحصیلات، کشاورزی به عنوان شغل اصلی، سابقه خسارت، آگاهی از بیمه و مزایای آن، میزان پرداخت وجه خسارت تأثیر مثبت و معنی داری بر احتمال پذیرش ابزار مدیریت ریسک محصول از سوی کشاورزان دارد. در حالی که زمان پرداخت وجه خسارت بر احتمال پذیرش ابزار مدیریت ریسک، تأثیر منفی و معنی داری داشت. پیشنهاد می گردد تدابیری جهت افزایش آگاهی کشاورزان از مزایای بیمه محصول و کاهش مدت زمان پرداخت وجه خسارت از سوی مسئولین اتخاذ گردد.
