بانک جهانی، توسعه روستایی را چنین تعریف می کند: توسعه روستایی، راهبردی است که برای بهبود زندگی اقتصادی و اجتماعی روستاییان فقیر تدوین شده است. از طرفی توسعه همراه با اثرات مثبت خـود، همـواره دارای تـأثیرات منفی مستقیم و غیرمستقیم بالقوهای بر محیط اجتماعی و محیطزیستی است و چنانچه از پیش برای اثرات منفی چاره اندیشـی نشود، نتایج و عواقب بسیار تأسف باری در پی خواهد داشت. بدین لحاظ و با توجه روزافزون به اهمیت بهبود کیفیت محیطزیست و محیط اجتماعی و حفظ منـابع طبیعـی و انسـانی کـه منجر به ارتقاء سطح سلامت و کیفیت زندگی انسان می گـردد، برنامه ریزی های توسـعه در بسـیاری از کشـورهای جهـان بـر اصول توسعه پایدار استوار گردیده است. هدف از این مطالعه بررسی نقش و جایگاه ارزیابی چرخه حیات اجتماعی در توسعه پایدار روستایی است. در این مطالعه مروری، به منظور دستیابی به مستندات علمی مرتبط، جستجوی الکترونیک به دو زبان فارسی و انگلیسی، در google،Elsevier، google scholar، پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهیSID)) ، بانک اطلاعات نشریات کشور Magiran انجام شد و نتایج نشان داد که در بحث توسعه در اغلب موارد مباحث اقتصادی و زیست محیطی مورد توجه قرار می گیرد، و به تاثیرات اجتماعی و فرهنگی توجه چندانی نمی شود حال آنکه آنچه اهمیت بالایی دارد آن است که توسعه باید در راستای توسعه پایدار صورت گیرد، یعنی انجام یک پروژه به گونه ای باشد که علاوه بر ابعاد اقتصادی و زیست محیطی، ابعاد اجتماعی را نیز پوشش دهد. یافته ها حاکی از آن است که ارزیابی چرخه حیات اجتماعی می تواند به عنوان مکملی برای ارزیابی چرخه زیست محیطی و ارزیابی چرخه اقتصادی به حساب آید تا با انجام آن بتوان ارزیابی جامعی در جهت توسعه پایدار انجام داد.
