غایت در اخلاق از مهمترین موضوعاتی است که در اخلاق هنجاری و فرا اخلاق بررسی میشود. این مقاله با تکیه بر مباحث فلستفۀ اخلاق غربی و آیات ق آن ک یم، از رهگذر مفهومشتناستی غایت و مباحثی نظیر تعدد یا وحدت غایت و تفاوت غایت در نظریههای هنجاری، به بررستتی رابطۀ غایات متعدد و مختلف دستتت یازیده و در نهایت، غایتِ مورد اشاره ق آن ک یم را تحلیل کرده و شاخصههای آن را برشمرده است. به نظر میرسد که در ختم میشتتود، اما در ادبیات قرآنی، از آنچه در » لذت « فلستتفۀ اخلاقِ غرب نظام رتبی بین مصتتادیق غایات به تعبیر شده ا ست. با توجه به » فوز « و » فلا « خوانده می شود، با واژههایی چون » غایت « ، فل سفۀ اخلاق غرب مقدمۀ فوز است که از نظر رتبی، بالاترین وآخرین غایتِ قرآنی قلمداد میشود. » فلا « ، معناشناسی فلا و فوز فلا ، جنبۀ رهایی و خلاصتی از شُترور دارد و در مقام ارائه راهکار برای رستیدن به نتیجه مطلوب استت، اما فوز همان نتیجه مطلوبی استتت که در پی فلا میآید و رهایی از عذاب، نائل شتتدن به رحمت الهی و بهرهمندی از » رضتوان الهی « نعمتهای جاودانۀ بهشتتی و خلود در آن را همراه دارد و بالاترین مصتداقِ فوز رستیدن به مقام است. البته، نباید از نظر دور داشت که میتوان تحلیلی غیر غایتگرایانه از مباحث قرآنی نیز ارائه کرد.
