تأثیر حرارت بر رفتار مهندسی خاک ها در فرایند ساخت مصالح ساختمانی همچون آجر، و خصوصاً در دفن زباله های هسته ای از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مشخصات خاک ها به ویژه کانی های ناشی از هوازدگی شیمیایی از جمله خاک های رسی به شدت متاثر از حرارت است. این موضوع در کنار وجود کربنات به عنوان یکی از اجزای اصلی خاک های رسی، به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک، می تواند موجب تغییر در رفتار مهندسی خاک شود. در پژوهش حاضر تاثیر حرارت بر فرایند اندرکنش مخلوط ماسه- بنتونیت و کربنات کلسیم با استفاده از آزمایش های مختلف از جمله انقباض خطی، مقاومت فشاری محدود نشده و جذب آب، مورد ارزیابی قرار گرفته است. بدین منظور مقادیر 0، 10، 20 و 30 درصد کربنات به همراه 20 و 40 درصد ماسه با بنتونیت ترکیب و در معرض سطوح حرارتی متفاوت بین 25 تا 1100 درجه سانتی گراد قرار داده شدند. نتایج نشان دهنده آن است که افزایش حرارت سبب افزایش مقاومت نمونه ها تا دمای دی هیدروکسیلاسیون شده ولی در حرارت های بیش از دمای دی هیدروکسیلاسیون، مقاومت به میزان قابل ملاحظه ای کاهش یافته است. از سوی دیگر، افزایش درصد کربنات در یک دمای مشخص، باعث کاهش مقاومت و انقباض خطی شده است. همچنین تغییرات جذب آب نمونه ها، در اثر افزایش حرارت، تابعی از درصد کربنات موجود در خاک و محدوده حرارت اعمال شده می باشد.
