در مهندسی ژئوتکنیک زیست محیطی، الکتروسینتیک به عنوان روشی کارآمد در رفع انواع آلودگی ها از خاک های ریزدانه مورد استفاده قرار گرفته است. هرچند که محققان زیادی به منظور رفع آلودگی از خاک ها از روش الکتروسینتیک استفاده نموده اند اما هنوز تأثیر اجزاء خاک بر بازده این روش توجه محققین بسیاری را به خود جلب کرده است. در مناطق خشک و نیمه خشک جهان از جمله ایران، کربنات ها یکی از اجزاء اصلی بسیاری از خاک ها می باشند. همچنین کربنات ها به عنوان یکی از عوامل اصلی افزایش خاصیت بافری خاک شناخته شده اند. کربنات ها در مقایسه با سایر مکانیسم ها مانند فاز تبادلی، مواد آلی و مواد آمرف بیشترین نقش را در نگهداشت فلزات سنگین ایفاء می کنند. علیرغم تحقیقاتی که در این زمینه صورت گرفته است به موضوع نگهداشت آلاینده فلزسنگین در نمونه های حاوی درصدهای مختلف کربنات طی فرایند جذب و الکتروسینتیک توجه کمتری شده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر کربنات زدائی و میزان غلظت اولیه آلاینده بر رفع فلز سنگین سرب (Pb) از کائولینیت کربنات دار در فرایند الکتروسینتیک انجام شده است. در این راستا نمونه های کائولینیت حاوی 4% کربنات طبیعی، و نمونه های کربنات زدائی شده با دو غلظت 5 و 20 سانتی مول بر کیلوگرم- خاک آلاینده سرب مورد آزمایش رفع آلودگی به روش الکتروسینتیک قرار گرفتند. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که کاهش کربنات در کائولینیت کربنات دار، سبب کاهش در ظرفیت بافرینگ، پایین بردن pH، کاهش قابلیت نگهداری یون های فلزات سنگین و در مجموع افزایش بازده رفع آلودگی می شود. همچنین مکانیسم الکترواسمزی نیز در اصلاح رفتار خاک عمل نموده و تغییرات درصد رطوبت و تحکیم در نمونه ها مشاهده می شود.
